صفحه13 از21
11-بیماری روحی هیجانی
مسائل یا مشکلات روحی اجتماعی دیابت PSYCHOSOCIAL ISSUES
مراقبت های روانی-اجتماعی,با اقدامات همکاری تیم درمانی بر اساس بیمار محوری متمرکز شود وبرای تمام دیابتیک ها سرویس دهی شود . هدف از ان به حداکثر رساندن نتایج بهداشتی و سلامت و بالا بردن کیفیت زندگی سالم میباشد.ترکیبی از فاکتورهای احساسی,رفتاری,اجتماعی و محیطی به عنوان فاکتورهای روحی- اجتماعی شناخته شده است.ای فاکتورها روی زندگی دیابتی های نوع 1 و 2 تاثیر دارد ودر رسین به نتایج پزشکی رضایتمند و سرحال بودن روحی نقش به سزایی دارند.بنابراین بیمار وخانواده او با فاکتورهای پیچیده و زیادی دست به گریبان هستند.احساس خوب بودن و تندرستی مهمترین قسمت مراقبت و خودمدیریتی بیماری است.مسائل اجتماعی و روحی ,توانایی بیماران و خانواده انها را در انجام مراقبت دیابتی و در نتیجه وضعیت احتمالی سلامت را ,مختل می کند.ابزارهای تشخیصی مناسب سبب می شود که پزشک در زمان مناسب انها را به مراکز مربوطه ارجاع دهد.شواهد و مطالعات نشان می دهد که با دخالت به موقع,مقدار A1C حدود 0.29 درصد کاهش می یابد.مراقبان غیر پزشک هم باید مشارکت کنند.زمانی که با ابزارهای قابل اعتماد و استاندارد , در صورت یافتن علائم و شواهد روحی جهت ارزیابی ,تشخیص و درمان تخصصی تر به مراکز تخصصی روحی روانی فرستاده و ارجاع گردد.
غربالگری
غربالگری روحی -اجتماعی و پیگیری های بعدی ان, شامل موارد زیر می باشد [البته محدود به موارد زیر نیست]. 1- نگرش و گرایشات در مورد دیابت 2-انتظارات برای مدیریت پزشکی و نتایج 3-اخلاقیات و عواطف و 4-کیفیت زندگی در ارتباط با دیابت و یا عمومی 5-منابع موجود[اقتصادی,اجتماعی,احساسی] 6-تاریخچه سوابق روحی روانی .مراقبان باید علائم و نشانه های دیسترس دیابتی,افسردگی, اضطراب,بیماریهای خورن غذا و قابلیت های شناختی,با ابزارهای قابل اعتماد و استاندارد ارزیابی شود این ارزیابی ها 1- در شروع ویزیت 2- در دوره های زمانی تعیین شده 3-در هر تغییری در بیماری,بستری در بیمارستان ,درمان مانند مسئله نرسیدن بهA1C مطلوب یا دوره زندگی مانند انتقال از کودکی به بزرگسالی و کیفیت زندگی انجام گردد.مشارکت دادن اعضای فامیل و مراقبان بیمار در این ارزیابی ها,توصیه می شود.در مورد دیابتیک های مسن[ بالا یا مساوی 65] ,از نظر اختلالات شناختی و افسردگی باید بررسی ویژه شود.بیماران احتمالا آسیب پذیری روحی را در زمانهای خاصی نشان می دهند.این زمان ها شامل 1-زمان تشخیص 2-تغییرات وضعیت پزشکی مانند انتهای ماه عسل دیابت 3-زمانی که به درمان شدت می دهیم 4-وقتی عوارض بروز می کند.تغییرات اصلی در دوره های زندگی را نشانه های اجتماعی سلامت می گویند.بنابراین در این مواقع,از جمله از دست داده شغل,تولد بچه و استرسهای خانوادگی دیگر به عنوان مراقبت روتین انجام گردد.مراقبان بهداشتی می توانند این ارزیابی را با طرح سوالاتی شروع کنند مثلا آیا تغییرات مداوم در عاطفه, خلق و خوی بیمار در عرض 2 هفته اخیر یا از اخرین ویزیت تاکنون, بروز کرده است؟ایا شخص می تواند شروع حادثه یا تغییر را تعیین کند؟ ایا موانع جدید و متفاوتی در درمان و خود مدیریتی مانند احساس دستپاچگی و استرس بعلت ابتلا به دیابت,تغییرات اقتصادی و تقاضای متناقض پزشکی مانند تشخیص بیماری همراه وجود دارد؟
بیماری پریشانی و نگرانی دیابتی Diabetes Distress
این بیماری در دیابتی ها,بسیار شایع می باشد واز بیماریهای روحی دیگر جدا می باشد.این بیماری را بخصوص درمواقعی که درمان به هدف نمی رسد و موقعی که عوارض بیماری شروع می شود زیر نظر داشته باشیم.DD به واکنش های روحی منفی شدید مربوط به موانع عاطفی و نگرانی مخصوص بیماریهای مزمن نسبت داده می شود نیاز های رفتاری دائمی خود مدیریتی بیماری [مانند مقدار دارو,مداومت , و تیتراسیون ,پایش مرتب قند خون,فعالیت فیزیکی,الگوی خوردن و مصرف غذایی ] و احتمال یا وقوع عوارض بیماری موجب DD می شود.در یک مطالعه, بروز بیماری حدود 45-18 درصد و شیوع بیماری حدود 45-36 درصد در عرض 18 ماه گرارش شده است مراقبان افراد دیابتی با ید علایم افسردگی اضطراب بیماریهای تغذیه ای و قابلیتهای شناختی با وسایل مناسب و و مطمئن ارزیابی کنید.دیابتیک هایی که DD دارند موجب میشود که A1C بالا ,اثرات کمتر,بد غذایی ورزش کمتر بروز کند. این ارزیابی ها 1- در شروع ویزیت 2- در دوره های زمانی 3-در هر تغییری در بیماری درمان یا دوره زندگی انجام گردد.این بیماری شامل 1-اضطراب 2- افسردگی 3- بیماری رفتاری غذایی 4- بیماری روحی عقلی جدی می باشد.افرادی که برای مقابله با بیماری آموزش خود مراقبتی داده می شوند اگر اموزش داده شده را پیگیری نکنند به تیم مراقبتی جهت ارزیابی و درمان دوباره ارجاع داده شود.مسائل روحی دیگر که روی نتایج بهداشتی و خود مراقبتی موثر است موارد زیر می باشد.1- نگرش و گرایشات در مورد دیابت 2-انتظارات برای مدیریت پزشکی و نتایج 3-اخلاقیات و عواطف و4-کیفیت زندگی در ارتباط با دیابت ویا عمومی 5-منابع موجود [اقتصادی,اجتماعی,احساسی] 6-تاریخچه سوابق روحی روانی
ارجاع به متخصص سلامت روانی ; Referral to a Mental Health Specialist
اندیکاسیون ها برای ارجاع بیمار بر اساس غربالگری مثبت بودن علائم در ارتباط با موارد زیر تعیین می شود. 1-تعادل کار و زندگی 2- دیسترس دیابتی 3-مشکلات مدیریت دیابت 4-افسردگی 5-اضطراب 6-بیماری روش خوردن غذا 7- اختلالات شناختی .این ارزیابی ها ودرمان در زمان معاینات روتین باید بررسی شود ومنتظر مسائل مخصوص یایا یافته های متابولیک و حالتهای روحی روانی مشخص نباشیم.در چه حالتهای هشدار دهنده ای یک شخص دیابتی را به مراکز و مراقبان بهداشت روانی جهت درمان ارجاع می دهیم؟ 1-در دیابتهای با دیسترس دیابتی که بعد از اموزش دادن هم خود مراقبتی مختل باشد. 2-اگر شخصی که با ابزارهای غربالگری قابل اعتماد از نظر علائم افسردگی مثبت باشد. 3-وجود علائم یا شک به رفتارهای بیماری غذایی ,بیماری خوردن و اختلال اگوی رژیم غذایی وجود داشته باشد.4-غفلت عمدی در درمان انسولین و داروهای خوراکی که برای کاهش وزن, تعریف شده است.5-اگر شخصی علائم و نشانه های اضطراب و ترس از افت قند ,دارد. 6-اگر شک بیماری جدی روحی دارد. 7-در جوانی و خانواده او که مشکلات خود مراقبتی رفتاری؛ بستری شدن مکرر جهت کتواسیدوز یا دیسترس شدید داشته باشد. 8- اگر شخصی علائم مثبت اختلال شناختی داشته باشد. 9- اختلال یا کاهش توانایی در رفتارهای خود مراقبتی دیابت وجود داشته باشد. 10-قبل از جراحی متابولیک یا باریاتریک و بعد جراحی اگر ارزیابی ها نشان دهد همچنان نیاز به حمایتهای تنظیمی دارد.دانش و مهارت های مراقبان بهداشتی را برای تشخیص و درمان و ارجاع بیمار بیشتر کنیم و ارتباط بیمار و مراقبان بهداشتی را به عنوان اساس مراقبت افزایش دهیم .کار مراقبت تیمی باید جهت حل مسائل روحی روانی را تقویت کنیم.
دیسترس روحی اجتماعی / عاطفی ; Psychosocial/Emotional Distress