راههای رسا ندن انسولین به بدن تحویل یا انتقال انسولین Insulin Delivery   توسط 1- A-سرنگ ویا  B-قلم انسولین  2- پمپ انسولین   Insulin Pumps

از آنجایی که در افراد مبتلا به دیابت نوع 1، بدن انسولینی نمی سازد، این افراد باید انسولین مورد نیاز خود را به شکل تزریقات روزانه به بدن خود برسانند. در دیابت نوع 2 که در آن یا انسولین به مقدار کم ترشح می شود و یا در بدن نسبت به عملکرد آن مقاومت وجود دارد، در اکثر مواقع در طی چند سال پس از تشخیص دیابت نیاز به انسولین در فرد مبتلا ظاهر می گردد و دیگر روش های قبلی درمان (مثل قرص های دیابت) قادر به کنترل قند خون نیستند. در دیابت حاملگی نیز باید به منظور کنترل قند خون از انسولین استفاده کرد.برای اطلاعات بیشتر می توانید به بخش انسولین درمانی و بخش های درمان دیابت نوع 1 و 2 در همین سایت مراجعه کنید.

عبارت تکنولوژی دیابت:

سخت افزار و نرم افراز و دستگاه هایی که به دیابتیک ها در خود مدیریتی دیابت کمک می کند تا موقعیت ها را از بهبود شیوه زندگی تا سطح قند خون و تنظیمات درمان انجام دهد.این تکنولوژی ها دو دسته هستند 1-تجویز انسولین توسط سرنگ,قلم و پمپ انسولین و2- اندازه گیری قند خون گلوکومتر و نمایش دائم قند خون CGM. اخیرا تکنولوژی در دیابت به دستگاه هیبریدی,توسعه پیدا کرده است که می تواند هم قند را نشان بدهد و هم  انسولین را تنظیم و تزریق کند وشامل نرم افزارهایی است که مانند دستگاه پزشکی عمل میکند و SMBG را فراهم میکند.

تکنولوژی در دیابت به همراه اموزش و پیگیری می تواند  سلامت و زندگی بیماران را بهبود دهد.هر چند پیچیدگی و تغییرات سریع تکنولوژی سدی در کاربرد انها برای بیماران ودیابت یاران ایجاد می کند.

توضیحات کلی  : overall statement

استفاده از تکنولوژی باید براساس نیازها رضایتمندی سطح مهارت و دستگاههای موجود انجام شود.وب سایت های غیرانتفاعی , می توانند گزینه های مناسبی را برای بیماران ومراقبان انها توصیه کنند.تکنولوژی سریعا تغییر می کند اما هیچ کدام  مناسب همه بیماران نیست. نقش بیمه ها در کمک مالی در استفاده ار این ها مهم است.علاوه بر وب سایت های غیرانتفاعی,مراقبان بهداشتی و بروشور سازنده های وسایل می توانند مشکلات را اگر بروز کند حل کند

 تحویل یا انتقال انسولین Insulin Delivery 

1-A-سرنگ ویا  B-قلم انسولین     Insulin Syringes and Pens

 برای دیابتیک های که چند تزریق انسولین نیاز دارند,قلمهای انسولینی ارجح می باشد.با وجود این  براساس ترجیحات  مراقبان یا شخصی, نوع انسولین,مقدار درمانی و قابلیتهای خود مدیریتی ممکن است استفاده شود.

در دیابتیک های با اختلال چابکی و اختلال دید برای آسانی مقدار دقیق و توزیع انسولین انسولین قلمی و وسایل کمکی تزریق مورد نظر قرار گیرد.

Connected insulin pens یا قلم انسولین مرتبط ,می تواند برای مدیریت دیابت ودرمان تزریقی انسولین مفید باشد.

U.S.Food and Drug Administration –approved insulin dose calculators/decision support systems سیستم شمارش و تصمیم گیری محاسبه دوز انسولین مورد تایید FDA,ممکن است برای تیتراسیون دوز انسولین مفید باشد.

انواع انسولین

انسولین به دو دسته انسانی و آنالوگ تقسیم می شود و از لحاظ تأثیر آن در بدن شامل 5 دسته  خیلی سریع الاثر  "سریع الاثر"، "کوتاه اثر"، "متوسط الاثر" و "بلند اثر" است.

 خصوصیات انسولین

تقسیم انسولین به 5 دسته {دسته بندی انسولین}فوق براساس خصوصیات زیر می باشد:

• زمان شروع اثر: زمانی است که در آن انسولین پس از تزریق شروع به فعالیت می کند.

• زمان اوج اثر: زمانی است که انسولین پس از تزریق به حداکثر فعالیت خود می رسد.

• مدت زمان اثر: کل مدت زمان فعال بودن انسولین در بدن است. البته در بخشی از این زمان که "مدت زمان موثر" نامیده می شود، فعالیت انسولین بیشتر است.
غلظت هر نوع انسولین براساس مقدار واحد انسولین در هر میلی لیتر (سی سی) بیان می شود که در حال حاضر برای تمامی انواع انسولین 100 واحد در هر میلی متر است. در بعضی کشورها هنوز انسولین 40 واحدی هم وجود دارد.

 انواع مختلف انسولین همانند دونده های المپیک هستند؛ برخی مانند دونده های دو سرعت هستند و با سرعت مسابقه را آغاز کرده، در طول مسیر با بیشترین سرعت می دوند و زود به نقطه پایان می رسند. برخی هم مثل دونده هایی ماراتن هستند؛ به آرامی شروع می کنند و به مدت طولانی به صورت آرام و یکنواخت به حرکت خود ادامه می دهند. برخی دیگر نیز حالتی بین این دو نوع دارند یعنی نه خیلی سریع اثر می کنند و نه خیلی کند. هیچ یک از این انسولین ها بر یکدیگر برتری ندارند و همه آنها در کنترل بهتر دیابت مؤثر هستند.

هم اکنون علاوه بر انسولین انسانی، اشکال مختلفی از انسولین های آنالوگ در دنیا وجود دارد. سرعت اثر هر یک از این انسولین ها با یکدیگر متفاوت بوده و بیشتر افراد دیابتی برای کنترل بهتر قند خونشان مجبور به استفاده از بیش از یک نوع انسولین هستند.

انسولین های سریع اثر  (Rapid-acting)

سریع الاثرترین انسولین در این گروه یکی لیسپرو (همولوگ) ساخت شرکت لیلی (Lilly) و دیگری آسپارت (نوولوگ) ساخت شرکت نوونوردیسک  (Novo Nordisk)و گلولیزین یا اپیدرا شرکت سانوفی {sanofi}هستند. اثر این نوع انسولین حدوداً 20-10 دقیقه بعد از تزریق شروع و 2-1 ساعت پس از تزریق به بیشترین میزان رسیده و معمولاً تا 4-3 ساعت در بدن باقی می ماند. این نوع انسولین برای تزریق قبل از وعده های غذا طراحی شده است. زمانی که غذا در بدن هضم شده و در حال ورود به جریان خون می باشد، انسولین سریع الاثر بیشترین نقش را در انتقال قند حاصل از هضم غذا به درون سلول ها، ایفا می کند.

انسولین های فوق سریع الاثر [ultra Rapid-acting]  مانند fast  Aspart ] =  Fiasp]

 انسولین های کوتاه اثر  (Short-acting)

انسولین کوتاه اثر یا رگولار ( Regular) نیز برای استفاده قبل از وعده های غذا طراحی شده است. با این تفاوت که این نوع انسولین دیرتر از انسولین سریع الاثر، شروع به اثر می کند. بنابر این باید 45-30 دقیقه قبل از غذا این نوع انسولین را تزریق نمایید. این نوع انسولین 3-2 ساعت بعد از غذا بیشترین اثر را دارد و حدوداً 6 ساعت در بدن باقی می ماند. انسولین سریع اثر و انسولین کوتاه اثر هر دو بی رنگ هستند.

 انسولین با اثر متوسط (Intermediate-acting)

این نوع انسولین که انسولین NPH را هم شامل می شود، نوعی انسولین است که به دلیل دارا بودن یک ماده خاص در ترکیب آن، جذب انسولین را در بدن کندتر می کند. به همین علت است که این نوع انسولین ظاهری کدر و شیری داشته و پیش از تزریق باید به آرامی آن را تکان داده و مخلوط کنید. این نوع انسولین نسبت به دو نوع انسولین قبلی دیرتر شروع به اثر کرده و مدت زمان بیشتری نیز در بدن باقی می ماند. این نوع انسولین 2-1 ساعت بعد از تزریق شروع به اثر می کند، 10-4 ساعت بعد از تزریق به اوج اثر خود می رسد و تا 16-10 ساعت بعد از تزریق هم در بدن باقی می ماند. اگر شما انسولین با اثر متوسط را صبح تزریق کنید، اثر آن تمام روز در بدن باقی می ماند. این نوع انسولین را می توان با انسولین رگولار مخلوط کرد.

انسولین طولانی اثر  (long-acting)

این نوع انسولین به گلارژین (لانتوس) و یا دِتِمیر (لِوِمیر) معروف است. این نوع انسولین 4-2 بعد از تزریق شروع به اثر کرده و 24 ساعت در خون با غلظت یکنواخت باقی می ماند. انسولین گلارژین و دِتِمیر، هردو شفاف بوده و معمولاٌ قبل از خواب تزریق می شوند. برخلاف انسولین NPH ، این انسولین را نمی توان با انواع دیگر انسولین مخلوط کرد.لومیر (انسولین دترمیر) Flex Pen: شروع اثر: ۲ ساعت، اوج اثر: بدون اوج، مدت زمان اثر: ۱۴ الی ۲۴ ساعت

انسولین های مخلوط {mixed Insulin}

* انسولین مخلوط مقادیر مشخصی از انسولین متوسط الاثر و کوتاه الاثر را در یک بطری یا سوزن انسولین با یکدیگر ترکیب می­کند (اعداد موجود در مقابل نام تجاری نشانگر درصد هریک از انواع انسولین هستند).این نوع انسولین ترکیبی از یک انسولین سریع اثر یا کوتاه اثر و یک انسولین متوسط اثر می باشد. انسولین طولانی اثر هرگز نباید با هیچ نوع دیگری از انسولین ها مخلوط شود. انسولین ترکیبی امکان تزریق کمتر را فراهم می کند. زیرا بیماران انسولین سریع اثر یا کوتاه اثر را برای پوشش وعده های غذایی دریافت می کنند در حالی که انسولین متوسط اثر همان طور که در بالا ذکر شد بین وعده های غذایی بر روی قند خون اثر می گذارد. استفاده از این دارو می تواند برای بیمارانی که تمایل دارند که تعداد تزریق هایشان را به حداقل برسانند راحت تر باشد.

 تفاوت انسولینهای موجود در بازار دارویی درچیست ؟برای بیمارانی که احتیاج به انسولین دارند ,برای تزریق انسولین از روش سرنگ انسولین یا قلمهای انسولین استفاده می شود.انتخاب این روشها برحسب ترجیحات بیمار ,نوع انسولین ,دوز انسولین , قیمت و توانایی خود مدیریتی بیمار انجام می شود.قلمهای انسولین و وسایل کمکی تزریق ,برای بیماران با اختلال در چالاکی و اختلال دید جهت تسهیل تزریق دوز دقیق بکار می رود.بیمارانی که انسولین استفاده می کنند یک امتحان تزریق انسولین وتعیین محل تزریق حداقل سالانه اگر مسئله بالینی در تزریق انسولین داشته باشند.قلمهای هوشمند ممکن است برای دیابتی ها در تزریق دوز ودوز توصیه شده کمک کند.محاسبه گرهای مورد تایید FDA می تواندبرای تیتراسیون دوز انسولین کمک کننده باشد. بیماران  واجد شرایط استفاده از وسائل ,باید اجازه داده شود که در بیمارستان و در حضور سوپروایزر انجام دهد.اغلب انسولینها به دو فرم قلمی و ویالی می باشند و گاهی بعضی ها صرفا یک فرم قلمی یا ویالی موجود است. البته قیمت آنها ممکن است بطور قابل ملاحظه ای متفاوت باشد. اگر بیماری با شکل تزریقی انسولین سازگاری نداشته باشد می توان از شکل استنشاقی ان استفاده کرد.

اندازه سرنگهای شایع 1, 0.5 و0.3 سی سی می باشد که به مقدار 100 ,50 و30 واحد از انسولین u -100 می باشد.در جاهایی از دنیا ,هنوز u-80 وu-40 برای فروش و دامپزشکی و همچنین سرنگ u-500 برای استفاده از انسولین u-500 موجود است.سرنگ ها باید یکبار استفاده شود ولی اگر بخواهیم برای یک نفر استفاده کنیم با رعایت تمیزی و نگهداری بهداشتی می توان دوباره استفاده کرد.قلم های انسولین با ترکیب کردن ویال و سرنگ در یک وسیله,رضایتمندی بیمار را فراهم می کنند. این قلم ها اجازه می دهند کارتریج از قبل پر شده را جاسازی کنیم .بعضی قلم ها دارای حافظه عمل می باشند که دوز و زمان ان را تعیین میکنم.قلمهای هوشمند وجود دارد که انسولین را حساب می کند و اطلاعات قابل حصول را فراهم کند. دوزاین قلمها را می توان از دوز 0.5 تا 2 واحد تنظیم کنیم. کلفتی یا گیچ انسولین 23-22 هرچه شماره بالا باشد ضخیم تر است.هرچه ناکتر باشد با سرعت تر و با درد کمتر تزریق می شود.طول سوزن از 4 میلیمتر تا 12.7 میلیمتر می باشد.سوزن هرچه کوتاهتر باشد احتمال تزریق داخل عضله کمتر است.هرچه از سوزن بیشتر استفاده شود سر سوزن کندتر و دردناک تر می شود.انواع دیگر تزریق از طریق صفحه چسبنده به پوست که قابل برداشت می باشد گه تزریق زیر جلدی مداوم انسولین سریع اثر که 2 واحد با هر فشار تزریق می شود.نرم افزارهای حساب کننده مقدار تزریق وجود دارد که بیماران می توانند در تعیین دوز تزریقی از آن استفاده کنند که باید مورد تایید FDA باید باشد.مراقب بیمار دیابتی باید مداخله کند وآموزش می تواند در شروع دوز و پیگیری ان کمک کننده باشد

 اولا باید مشخص کنیم چند مدل انسولین انسانی و انالوگ یا قلمی داریم:

 انسولین انسانی

 1   – انسولین NPH یا N یا انسولین شیری [ Humulin N  Novolin N]

NPH : آنالوگ انسولین انسانی است که به روش نوترکیب تولید شده و شيري رنگ است.

  جزء انسولین های متوسط الاثر می باشد. شروع اثر انسولین تقریباً دو ساعت پس از تزریق زیر جلدي بوده و حداکثر اثر آن ۶-۵ ساعت پس از تزريق و طول اثر آن ۱۲-۸ ساعت بعد مي باشد.  انسولین NPH، انسولین پایه بوده و زمان تزریق آن، ارتباطی با زمان غذاخوردن ندارد و معمولاً روزي دوبار در روز به فاصله ۱۲ ساعت تزريق مي شود.در صورت داشتن نارسایی کلیوی و کبدي، حتماً پزشک معالج خود را آگاه کنيد. در زمان استفاده از این انسولین، باید قند خون را حدود ۶ ساعت بعد از تزریق، کنترل و ثبت کرده و در تمام طول اثر، مراقب افت قندخون بود.قبل از مصرف انسولین، باید آن را به آرامی کف دست غلتاند تا بصورت یکدست شيري شود از تکان دادن شدید ویال انسولین به پرهیزيد چرا که اثر دارو را کاهش مي دهد. در صورتی که انسولین در ته ویال معلق و به صورت دانه دانه بنظر رسیده و يک نواخت نباشد، از مصرف آن اجتناب کنيد.هنگام خرید انسولین، به تاریخ انقضای ويال توجه کنيد.

 2 –انسولین REGULAR یا R یا کریستال یا انسولین شفاف*رگولار: معایب این نوع انسولین آن است که شخص حتماً باید 30 دقیقه قبل از غذا آن را تزریق کند. دیگر این که مشکل هپیوگلیسمی بین وعده های غذایی پیش می ‌آورد، زیرا اگرچه انسولین رگولار، گاهی 2ساعت بعد از تزریق به اوج اثر خود می‌رسد، ولی در بیشتر مواقع این اوج اثر 4 تا 6 ساعت بعد از تزریق اتفاق می افتد یعنی وقتی که سطح قند خون پایین آمده است. بنابراین، تزریق این نوع انسولین برای کسانی که میان وعده مصرف می کنند بهتر است.رایج ترین انواع انسولین موجود در ایران، انسولين­هاي regular و NPH هستند که به صورت ویال های شیری و شفاف موجود مي باشند.انسولین رگولار: یک انسولین انسانی است که از طریق تکنيک هاي DNA نوترکیب تهیه می شود و به صورت شفاف است. جزء انواع انسولین های کوتاه اثر قرار دارد.          اثر انسولین رگولار در عرض ۳۰ دقیقه پس از تزریق زیر جلدي ظاهر شده و داراي نيمه عمر بیولوژيکي حداکثر ۱۲ ساعت است.  مقدار ناچیزی از انسولین رگولار از طریق ادرار دفع مي شود.  دوزاژ انسولین رگولار منحصر به شرایط بیمار می باشد. معمولاً روزانه ۳ تا ۴ بار و هر بار ۱۵ تا ۳۰ دقيقه قبل از غذا به صورت زير جلدي استفاده مي شود.  انسولین داخل یخچال نگهداری می شود، بعد از باز کردن ظرف انسولين، مي توان يک تا دو ماه خارج از يخچال نگه داشت.  انسولین که داخل یخچال بوده و سرد است، قبل از تزریق باید به دماي اتاق برسد و بايد مقداري بين دستان خود نگه داريد تا به دماي بدن نزديک شود.  انسولین رگولار شفاف بوده و باید از تجویز محلول کدر یا تغيير رنگ داده اجتناب کرد.

 3   – انسولین مخلوط انسانی 70/30 که با این نسبت ، از انسولین NوR تشکیل شده است.

• هومولین ۳۰/۷۰ (۷۰٪ NPH، ۳۰٪ رگولار)
• نوولین مخلوط ۳۰/۷۰ (۷۰٪ NPH، ۳۰٪ رگولار)

4-انسولین انسانی فشرده یا  Concentrated

هیومن رگولار[ U-500 Human Regular  [HUMULIN U-500

 انسولینهای آنالوگ

از سال 1921 که اثربخشی انسولین در درمان دیابت اثبات شد حدود 93 سال می گذرد و در گذر زمان سعی شد که انسولین ها به انسولین انسانی شبیه تر شود تا اثر بخشی بهتر و عوارض جانبی کمتری داشته باشد.در ابتدا انسولین ها را از بدن حیوانات تهیه می کردند و با روش های تغلیظ و تصفیه آن را آماده تزریق به انسان می کردند که شبیه ترین انسولین به انسولین انسانی ، انسولین خوکی بود بهمین دلیل اصطلاح انسولین حیوانی تا مدتها در جوامع پزشکی و بیماران کاربرد داشت.ولی در دهه 80 میلادی یعنی از حدود 30 سال پیش با پیشرفت علم تولید انسولین های شبیه به انسولین انسان امکان پذیر شد وبا روشهای آزمایشگاهی این انسولین شبیه انسولین انسان ساخته شد بهمین دلیل به آن انسولین انسانی می گویند و هنوز هم روی شیشه (ویال) بعضی از انواع NPH،Regular   می توان عبارت انسانی را دید.ولی انسولین حیوانی دیگر وجود خارجی ندارد .اما انسولین های جدیدتر : یا انسولین های آنالوگ اغلب انسولین های جدید از یک دستگاه به منظور تزریق آسانتر انسولین استفاده می کنند بنام قلم یا Pen البته انواع موجود در شیشه یا ویال این انسولین ها در سالهای گذشته نیز وجود داشته که فعلا در بازار دارویی ایران وجود ندارد .پس یادمان باشد : قلم انسولین وسیله تزریق انسولین است و دلیلی برای برتری مطلق انسولین موجود در آن نیست.

اما تفاوت انسولین های آنالوگ درچیست؟به اشتباه به این انسولین ها ، انسولین های قلمی گفته می شود که می خواهیم این عمومیت نام رابا ذکرتفاوت انسولین ها حذف کنیم:

انسولین آنالوگ یا قلمی

1– انسولین نوومیکس Novomix یا قلم سرمه ای

2 –انسولین لانتوس یا گلارژین Glargine یا Lantus یا قلم طوسی/بنفش کم رنگ

3–انسولین اسپارت یا نوورپید Novorapid یا قلم سرمه ای / نارنجی

4- انسولین اپیدرا Apidra  یا گلولیزین Glulisine با قلم رنگ ابی

5-انسولین لیسپرو یا هیومالوگ Humalog شرکت لیلی

6- انسولین لومیر Levemir یا دتمیر Detemir شرکت سانوفی

7-انسولین توژئو Toujeo 300U/ml

8-انسولین دگلودگ Degludec    [Tresiba]

9-گلارژین+ لگزیسنتاید (SOLIQUA)  GLARGINE+LIXISENATIDE                 

 انسولین گلولیزین یا Apidra

انسولین اپیدرا:انسولین اپیدرا یک انسولین سریع الاثر است که برای کاهش قند خون استفاده می شود.انسولین اپیدرا در واقع انسولین گلولیزین است که توسط فناوری DNA نوترکیب (Recombinant DNA) تولید می شود.این انسولین با استفاده از یک سويه آزمايشگاه ی غير بيماريزا از Escherichia coli K 12 تولید می شود.ساختمان مولکولی انسولین گلولیزین از انسولین انسانی متفاوت است بدین صورت که اسید آمینه اسید آسپاراژین در موقعیت B3 توسط لیزین جایگزین می شود و همچنین لیزین در موقعیت B29 توسط اسید گلوتامیک جایگزین می شود.هنگامی که APIDRA به صورت زیر جلدی به قسمت های مختلف بدن تزریق می شود، میزان تجمع غلظت آن در قسمت های مختلف بدن تقریبا" دارای پروفایل مشابه بودند.Absolute Bioavailability  انسولین گلولیزین پس ازتزریق زیر جلدی(صرف نظر از مکان تزریق) حدود 70٪ است. (73٪ در شکم ،71٪ در دلتوئید و  68٪ در مورد ران).تاثیر انسولین:مشابه سایر انسولین ها از طریق مکانیسم های زیر اثر می کند:1) ورود گلوکز به داخل سلولها بالاخص عضلات.2) مهار تولید گلوکاگون.3) مهار گلوکو نئو ژنزیس کبدی و تولید گلوکز.4) بهبود آنابولیسم. 5) مهار کاتابولیسم پروتئین و مهار پروتئولیز.6) مهار لیپولیز.نحوه مصرف:در عرض 15 دقیقه قبل از یک وعده غذا یا در عرض 20 دقیقه بعد از شروع مصرف غذا قابل استفاده است.می توان آن را  در ترکیب با یک انسولین متوسط الاثر یا طولانی اثرنیز استفاده کرد.احتیاطات و عوارض:1)هیپوگلیسمی: شایع ترین عارضه جانبی درمان انسولین استو گاهی اوقات تهدید کننده زندگی است.2)واکنش های آلرژیک: آلرژی شدید، تهدید کننده زندگی و آلرژی عمومی، از جمله آنافیلاکسی.3) هیپوکالمی: تمام انسولین ها، از جمله APIDRA، می توانند باعث ایجاد هیپوکالمی شوند که اگر درمان نشود ممکن است منجر به فلج قلبی تنفسی، آریتمی و مرگ شود.4) اختلال کلیوی یا کبدی: مثل همه انسولینها ممکن استنیاز به کاهش دوز در این موارد باشد.عوارض جانبی:واکنش های متداول که معمولا با APIDRA رخ می دهند عبارتند از هیپوگلیسمی،واکنش های آلرژیک، واکنش های محل تزریق، لیپیدو دیستروفی، خارش و بثورات.مادران شیرده: این که آیا  انسولین APIDRA در شیر انسان دفع می شود ا خیر ناشناخته است.ما زنان مبتلا به دیابت که فرزند شیرده دارند تغذیه و دوز انسولین  ممکن است نیاز به تعدیل داشته باشند.

موارد منع مصرف:1)در طول دوره هیپوگلیسمی استفاده نکنید.2) در بیماران دارای حساسیت به APIDRA یا هر یک ازانواع انسولین ها استفاده نکنید.مصرف در حاملگی:هیچ مطالعه بالینی در مورد استفاده از APIDRA در زنان باردار وجود ندارد.عوارض نیازمند به قطع:1)    حساسیت شدید به دارو2)  هایپوگلیسمی 3)    واکنش شدید در محل تزریق 4)  واکنش های آلرژیک شدید 5) آنافیلاکسی

 لیسپرو lispro یا همولوگ: این انسولین تند اثر، برای کنترل افزایش ناگهانی قند خون بعد از غذا، نسبت به رگولار ارجحیت دارد. مزیت آن این است که در هر زمان( 15 دقیقه قبل از غذا تا مدت کوتاهی بعد از غذا ) می تواند تزریق شود و خطر بروز افت قند خون و افزایش وزن با آن کمتر است.ترکیب انسولین لیسپرو با یک انسولین متوسط اثر، بهترین نتیجه را می دهد. لیسپرو:  این انسولین برای مهار افزایش ناگهاني قند خون بعد از غذا مصرف مي شود

 آسپارت aspart یا Novorapid یا  flsp یا novolog

 انسولین سریع الاثراست و ظرف کمتراز۱۵دقیقه اثر می کند این انسولین بدلیل سرعت عملکردش حتی بلافاصله بعد غذا هم می شود تزریق شود که البته بهتر است قبل غذا تزریق شود ولی مواقع فراموشی تزریق بعد غذا هم اثربخشی قابل قبول دارد برخلاف رگولار که کندتر از نوورپید است و استفاده از آن بعد غذا کارایی مناسبی ندارد آسپارت: این انسولین در سال 2000 توسط FDA مورد تأیید قرار گرفت. آسپارت قند خون بعد از غذا را شبیه به لیسپرو تنظیم می کند، ولی زودتر به اوج اثر می رسد و طول اثر کمتری دارد. این انسولین بوسیله حلال استریل مخصوص خودش و يا مخلوط­ هاي متفاوت انسولين NPH و رگولار با نسبت­های متفاوت رقیق می­ شود و مورد استفاده قرار می­گيرد.مخلوط این ترکیبات در یخچال تا ۲۸ روز و در دمای اتاق تا ۱۴ روز پايدار مي­باشد.جزء انسولینهای کوتاه اثر می باشد این انسولین، از ۱۵ دقیقه مانده به مصرف غذا تا مدت کوتاهی بعد از غذا قابل تزريق است.بسیار سریع (در عرض ۱۵ دقیقه) از محل تزریق زيرجلدي جذب مي شود.پیک اثر از حدود نیم ساعت تا ۲-۱ ساعت بعد از تزریق است.طول مدت اثر، ۵-۳ ساعت میباشد.ترکیب انسولین لیسپرو با یک انسولين متوسط اثر، بهترين نتيجه را مي دهد.آسپارت: (آسپارت شفاف Novorapid و آسپارت ۷۰/۳۰ Novomix) این انسولین نیز، قند خون بعد از غذا را تنظیم مي­ کند.آسپارت شفاف: (Novorapid)    آنالوگ انسولین سریع الاثر می باشد سریعتر از رگولار جذب می شود. از طریق ادرار دفع می شود بلافاصله قبل از غذا تزریق می شود. همراه یک انسولین کوتاه یا متوسط الاثر تجویز مي شود. در دمای زیر ۳۷ درجه باید نگهداری شود. شروع اثر، ۲۰-۱۰ دقیقه، اوج اثر ۹۰-۶۰ دقیقه و طول مدت اثر ۵-۴ ساعت پس از تزریق می باشد.

 انسولین  گلارژین Glargine:(لانتوسlantus,, abasaglar)   

به عنوان انسولین پایه نامیده می شود وطول اثری حدود ۲۴ ساعت دارد و در اغلب اوقات تزریق فقط یکبار در روز این انسولین جهت حفظ نیازهای پایه بدن به انسولین کفایت می کند.در دیابت نوع دو گاهی اوقات به دلیل کاهش یا اختلال عملکرد انسولین تولیدی بدن، فقط یک تزریق لانتوس به همراه قرص های خوراکی مثل متفورمین می تواندمنجربه کنترل دیابت شود.در اغلب اوقات خصوصا مواردی که شخص سالها قرص های خوراکی دیابت را استفاده کرده و حتی تعداد زیاد آنها منجر به کنترل قند خون نشده است. انسولین پایه نیاز بدن را به انسولین برطرف نمی کند.این نوع انسولین آهسته جذب می شود، تغییرات قابل پیش بینی دارد و سطح آن در طول 24 ساعت نسبتاً ثابت است و احتیاج به یک بار تزریق دارد و اوج اثر آن هم مشخص نیست.با افزایش قند خون بعد از غذا،نیاز به تزریق انسولین به صورت جداگانه خواهیم داشت که معمولا این انسولین باید انسولین سریع الاثرنوورپید(Novorapid) یا انسولین قلمی سرمه ای/نارنجی باشد.گاهی لازم است که یک تزریق لانتوس بعلاوه سه تزریق نووراپید داشته باشیم خصوصا دردیابت نوع یک که حتی قبل میان وعده ها نیز باید انسولین کوتاه اثرتزریق شود.در بالغین،جوانان وکودکان بالای 2 سال قابل استفاده است.

 این انسولین طولانی اثر بوده و آهسته جذب می شود.شروع اثر انسولین گلارژین تقریباً ۹۰ دقیقه مي باشد.طول مدت اثر، ۲۴ ساعت است و سطح آن در طول ۲۴ ساعت نسبتاً ثابت است.باید هر روز در زمان معینی مصرف شود. (مثلاً هر روز سر ساعت ۱۰ شب)تا ۵۰% نیاز روزانه بیمار به انسولین می تواند با انسولين گلارژين تامين شود.   دوزاژ انسولین باید با توجه به وزن بدن، میزان چربی بدن، ميزان فعاليت فيزيکي، حساسيت به انسولين، سطح گلوکز خون و سطح مطلوب گلوکز خون تنظيم گردد.

انسولین دتمیر Detemir]   levemir]

در زیر برخی از انسولین های مخلوط یا ترکیبی آنالوگ موجود معرفی شده ا

• هومالوگ مخلوط ۲۵/۷۵ (۷۵٪ NPH، ۲۵٪ لیسپرو)

• هومولوگ مخلوط ۵۰/۵۰ ( ۵۰٪ NPH، ۵۰٪ لیسپرو)

• نوولوگ مخلوط ۳۰/۷۰ ( ۷۰٪ NPH، ۳۰٪ آسپارت)

• نوولوگ مخلوط50/50 [NPH 50/50] آسپارت)

  انسولین قلمی نوومیکس[Noromix ]یا سرمه ای:

آسپارت ۷۰/۳۰و 50/50:(Novomix) باید ۱۵ دقیقه قبل از مصرف غذا، تزریق شود. حاوی هر دو مواد شفاف و کدر می باشد و برای تزریق، بايد بطور کامل مخلوط و شيري رنگ شود.  برای مخلوط کردن نباید تکان شدید داده و تنها باید در کف دست غلطانده شود و مخلوط يک نواختي بدست آيد  در صورت تغییر رنگ یا وجود ذرات کریستالي در داخل ويال، انسولين قابل مصرف نميباشد.ü      محلول انسولین باید شفاف و بدون رنگ و فاقد ذرات قابل مشاهده باشد.این انسولین ترکیب دو انسولین آسپارت(مثل نوروپید) و آسپارت پروتامینه است وبا توجه به ترکیب۷۰/۳۰آنها که ترکیب معقولانه ای جهت حفظ قند خون بعد غذا میباشد.ترکیب دو انسولین آنالوگ فعلا به عنوان تنها انسولین مخلوط آنالوگ ایران مورد استفاده بیماران قرار دارد.دراستفاده ازاین انسولین حتما باید منظم بود و استفاده دقیق و سروقت انسولین ومیان وعده ها کاملا رعایت شود.
چون سریعا با غذا اثر می کند و چند ساعت بع دکه اثر آسپارت مثل NPH شروع می شود،نیاز به مصرف میان وعده الزامی است.با توجه به تغذیه اغلب انسانها که صبح و ظهر قسمت اعظم غذای مصرفی را به بدن میرسانند. معمولا مقدار تزریق انسولین صبح بیشتر از شب است ولی گاهی اوقات با توجه به الگوی تغذیه شخص فرد بیمار لازم است این نسبت تغییر کند و گاها حتی سه تزریق نوومیکس با مقادیر متفاوت کنترل قند خون بیمار را ممکن سازد.

انسولین های فشرده  آنالوگ یا concentrated

1- انسولین توجئو: U-300

 انسولین TOUJEO (انسولین تزریقی گلارژین) یک انسولین طولانی اثر است که به صورت استریل قلمی عرضه می شود.نحوه استفاده به صورت تزریق زیر جلدی است وهر قلمحاوی 300 واحد در میلی لیتر انسولین گلارژین است.انسولین توجئو توسط فناوری DNA نوترکیب با استفاده از سویه آزمایشگاهی غیر پاتوژنز Escherichia coli (K12)تهیه می شود.انسولین توجئو از انسولین انسانی متفاوت است درآن اسید آمینه اسید آسپاراژین در جایگاه A21توسط گلیسین جایگزین می شود و دو آرژینین در انتهای C زنجیره B باقی می ماند.

 مکانیسم عمل:فعالیت اولیه انسولین، از جمله انسولین توجئو ، تنظیم مقادیر متابولیسم گلوکز است.انسولین و آنالوگ های آن، کاهش قند خون را با تحریک جذب گلوکز محیطی، به ویژه از طریق ماهیچه اسکلتی و چربی و مهار تولید گلوکز کبدی اعمال می کند.انسولین، لیپولیز و پروتئولیز را مهار می کند وسنتز پروتئین را افزایش می دهد.

فارماکوکینتیک دارو:TOUJEO به صورت زير جلدي به عنوان يك دوز واحد 0.4، 0.6، يا0.9 U / kg در یک مطالعه در بیماران مبتلا به دیابت نشان داد که به طور متوسط، شروع فعالیت بیش از 6 ساعت بعد از دوز برای هر سه دوز مجزای TOUJEO ایجاد می شود.

دوز مصرفی:بر مبنای شرایط فرد دوز مورد نیاز بر اساس نوع دیابت، نیازهای متابولیک و قند  خون بیمار تنظیم می شود.دوز مصرفی هر روز یک بار در روزبه صورت زیر جلدی می باشد.فقط زیر حلدی تزریق می شود ووریدی یا با پمپ استفاده نشود.

 عوارض:Hypoglycemia ( افت قند خون) ، واکنش های آلرژیک،واکنش های در محل تزریق ، لیپودیستروفی، بثورات پوستی ، ادم و افزایش وزن از جمله عوارض تزریق می باشند.در بالغین استفاده می شود.موثر بودن وایمن بودن آن در کودکان و افراد زیر 18 سال ثابت نشده است.

مادران شیرده:انسولین اندوژن در شیر انسانی موجود است.معلوم نیست که آیا انسولین گلارژین در شیر دفع می شود یا خیر؟از آنجا که بسیاری از داروها، از جمله انسولین،در شیر انسان دفع می شوند هنگامی که TOUJEO به یک زن شیرده تزریق می شود، باید احتیاطات لازم به عمل آیدو در زنان مبتلا به دیابت که شیرده می باشند نیاز به تنظیم دوز انسولین می باشد.

نکات مهم:هیچگاه انسولین خود را با افراد دیگر به اشتراک نگذارید. حتی اگر سوزن تغییر کرده باشد.شما ممکن است عفونت جدی دیگری را به دیگران منتقل کنید یا از آنها بیماریهای جدی بگیرید. TOUJEO حاوی 300 واحد / میلی گرم انسولین سولوستارگلارژین است.اگر شما از سوزن انسولین استفاده مجدد کنید ممکن است دوز انسولین کم یا بیش از حد به علت انسداد احتمالی در حین تزریق دریافت دارید.فقط زیر حلدی تزریق می شود ووریدی یا با پمپ استفاده نشود.

2-انسولین دگلودگ U -200 [Tresiba]

9-گلارژین+ لگزیسنتاید (SOLIQUA)  GLARGINE+LIXISENATIDE  

در دو نوع (40-10) و (60-30)وجود دارد.استفاده در بالغین است در کودکان استفاده نشود. کنتراندیکاسیون در کسانی که حساسیت دارند.در حاملگی وشیردهی استفاده نشود. (40-10)یک دوز = 1واحد انسولین بعلاوه 0.5 میکرو لگزیسنتاید(60-30)یک دوز = 1واحد انسولین بعلاوه0.33 میکرو لگزیسنتاید

Afrezza که نوعی انسولین استنشاقی سریع الاثر است، هم اکنون از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا برای درمان دیابت نوع یک و دو، مورد تایید قرار گرفته است (مصرف آن باید قبل از صرف وعده­ های غذایی باشد).

جمع بندی و مرور کنیم . انسولین های موجود در ویالهای شیشه ای N و R هنوز اثربخش هستند ودرسایر نقاط دنیا هم استفاده می شوند و بسته به شرایط خاص بدنی مثل حاملگی ویا شرایط اقتصادی می توانند هنوز هم انتخاب بسیار خوبی باشند.انسولین لانتوس و استفاده آن بانوروپید:به این روش،روش انسولین درمانی پایه نیز گفته میشود که باتوجه به گاها نیازبه استفاده از انسولین نوروپید تعداد تزریق روزانه در این روش بالاتر است.             انسولین نورومیکس: انسولین مخلوط و آنالوگ که سرعت عملکرد بیشترو سهولت استفاده بیشتر به خاطروجود قلم یا PEN نسبت به انسولین۷۰/۳۰(NوR)دارد. هنگام استفاده از انسولینهای مخلوط باید مدنظر داشته باشیم که اگر با دوتزریق کنترل مناسبی ایجاد نشد. امکان دارد درکوتاه مدت تزریق سوم کمک کننده باشد ولی اگر کنترل ایجاد نشد الزامی است که تزریق انسولین به صورت ترکیب و نسبت شخصی (باتوجه به الگوی تغذیه و فعالیت) باشد چه با لانتوس ونوروپید چه با NPH وRegular

رژیم های رایج انسولین عبارتند از:

- انسولین NPH مخلوط با انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از صبحانه و قبل از شام.

- انسولین NPH مخلوط با انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از صبحانه، انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از شام و انسولین NPH قبل از خواب.

- انسولین رگولار یا لیسپرو قبل از هر وعده ی غذایی و انسولین NPH قبل از خواب.

- انسولین اولترالنت و رگولار یا لیسپرو (با تزریق های جداگانه) قبل از صبحانه و شام، انسولین رگولار یا لیسپرو به تنهایی قبل از ناهار.

- برای دیابتی های نوع 2، انسولین NPH در موقع خواب، همراه با مصرف دوز ماکزیمم داروهای سولفونیل اوره (به اضافه ی متفورمین) توصیه می شود.

- پمپ انسولین، مقادیر کم انسولین رگولار یا لیسپرو به طور مداوم در 24 ساعت، در یک میزان پایه آزاد می کند، همراه با مصرف مقادیری از انسولین رگولار قبل از هر وعده ی غذایی.

- مخلوط های انسولین هم به صورت تجاری موجودند که عبارتند از: مخلوط 30/70 (70 درصد NPH و 30 درصد رگولار) و مخلوط 50/50 (50 درصد رگولار و 50 درصد NPH).

رژیم رایجی که به طور روتین تجویز می ‌شود مخلوط انسولین کوتاه اثر و انسولین متوسط اثر (NPH یا لنت) است که دو بار در روز تزریق می شود. معمولاً دوز قبل از صبحانه حاوی رگولار و NPH ، و دوز قبل از شام حاوی مقادیر مساوی NPH و رگولار است.

بعضی متخصصان توصیه می کنند که قبل از هر وعده غذایی یک انسولین کوتاه اثر (لیسپرو) تزریق شود و هنگام شب هم یک انسولین طولانی اثر

 انتخاب و تجویز بهترین نوع انسولین:

انتخاب به امور بسیاری، از جمله موارد ذیل بستگی دارد:

1- چگونگی پاسخ بدن به انسولین (مدت زمان جذب انسولین و مدت زمان فعالیت آن در بدن از شخصي به شخص ديگر متفاوت است.)

2-انتخاب سبک زندگی. نوع تغذیه و یا میزان ورزش، همگي مي­ توانند چگونگي استفاده انسولين در بدن هر شخص را تحت تاثير قرار دهند.

3-آمادگی بیمار برای انجام تزریق­ هاي متعدد به خودش در طي روز

4-فراوانی دفعاتی که بیمار قند خون خود را مورد بررسی قرار مي­دهد.

5-سن بیمار

6-اهداف بیمار برای مدیریت قند خون.

مدت زمان موجود میان تزریق انسولین و صرف وعده ­های غذايي بسته به نوع انسولين تزريقي تفاوت دارد.

عوارض جانبی مرتبط با انواع انسولین عبارتند از:1-هیپوگلیسمی (قند خون پایين) 2-افزایش وزن   3-واکنش های آلرژیک   4-هیپوکالمی (پتاسیم پایين)   5-واکنش های محل تزریق مانند بثورات و خارش

برای کسب اطلاعات بیشتر درباره زمان مصرف انسولین بخش مربوط به “دوز و مدیريت” موجود در بروشور داروي انسولين خود را مطالعه نموده و يا با پزشک خود صحبت نماييد

 استثناهایی درباره دوز و زمان بندی مصرف انسولین

مصرف انسولین طولانی­ الاثر ارتباطی به زمان صرف وعده ­های غذایی ندارد. شما می­توانید انسولین دتمیر (لوومیر) را یک یا دو بار در روز بدون توجه به زمان صرف غذا مصرف نمایید. همچنین می­توانید گلارژین (لانتوس) را روزی یک بار در زمان مشخصی مصرف نمایید، ولی برخی از افراد باید مصرف یک انسولین طولانی اثر را با نوعی از انسولین ­های کوتاه الاثر و یا یک داروی دیگری که باید در زمان صرف غذا مصرف شوند هماهنگ نمایند.برای کسب اطلاعات بیشتر درباره زمان مصرف انسولین بخش مربوط به “دوز و مدیریت” موجود در بروشور داروی انسولین خود را مطالعه نموده و یا با پزشک خود صحبت نمایید.

‍ تبدیل دوز انسولین ها به یکدیگر

بیمار دریافت کننده انسولین های #ان_پی_اچ و #رگولار، را می توان روی درمان با انسولین #لانتوس و #نوورپید برد

 به این ترتیب که انسولین_ان_پی_اچ بیمار را به لانتوس و انسولین رگولار را با نوورپید جایگزین کرد.

اگر بیمار ان_پی_اچ را یکبار در روز مصرف میکند، همان مقداری که ان_پی_اچ می گرفت، انسولین لانتوس به صورت یکبار در روز برای بیمار تجویز می شود.

اگر ان_پی_اچ را دوبار در روز دریافت میکند، به میزان ۸۰ درصد دوز روزانه انسولین ان_پی_اچ بیمار، برایش انسولین لانتوس به صورت یکبار در روز تجویز می گردد.

اگر قند خون بیمار روی درمان با ان_پی_اچ کنترل نباشد، می توان هنگام تبدیل، کل دوز ان_پی_اچ را به لانتوس تبدیل نمود.

جهت تبدیل انسولین رگولار به نوورپید، همان مقدار که بیمار انسولین رگولار دریافت می کند به صورت انسولین نوورپید، بلافاصله قبل از وعده های غذایی تجویز می گردد.

در مورد انسولين هاي مخلوط (premixed) ٨٠ درصد دوز فرم با طول اثر بيشتر را با لانتوس جايگزين مي كنيم.

توصیه می شود تغییرات زیر نظر متخصص غدد یا داخلی انجام گیرد و بعد از جایگزینی انسولین ها لانتوس و نوورپید و پایش گلوکز پلاسما در ادامه ممکن است از دوز ثابت نوورپید کاسته، به دوز نگهدارنده لانتوس اضافه گردد.

بسته به تجربه متخصص و شرایط بیمار، ممکن است پزشک دقیقا مراحل بالا را بکار نگی

 روش تبدیل انسولین نوومیکس به انسولین 70/30 انسانی و یا NPH و رگولار

 برای تبدیل انسولین نوومیکس به انسولین 70/30 در صورتی که قند خون بیمار با نوومیکس کنترل شده باشد، بازای هر واحد نوومیکس یک واحد از انسولین 70/30 انسانی در نظر گرفته می شود.

 بعنوان مثال : اگر بیمار ۳۰ واحد نوومیکس صبح و ۲۰ واحد نوومیکس شب تزریق می کند، معادل همان را انسولین 70/30 می تواند تزریق کند.( البته می دانیم که انسولین های انسانی که جز کوتاه اثر دارند باید حدود ۳۰ دقیقه قبل از صرف غذا تزریق شوند.)

برای تبدیل نوومیکس به انسولین NPH و رگولار هم می توان حدود ۷۰ درصد از کل انسولین روزانه نوومیکس را NPH و ۳۰ درصد آن را رگولار در نظر گرفت و 2/3 میزان انسولین NPH محاسبه شده را صبح و 1/3 آن را شب تزریق کرد .

رگولار را هم در سه نوبت تقسیم شده پیش از صبحانه و ناهار و شام می توان تزریق و بر اساس SMBG دوز انسولین را تنظیم کرد

نحوه محاسبه و نسخه ی انسولین مورد نیاز ماهیانه :

1- انسولین های قلمی

مجموع دوز بیست و چهارساعته تقسیم بر ده

مثال : بیماری انسولین نوورپید در سه دوز صبحانه : 13 واحد، ناهار : 12 واحد شام : 11 واحد مصرف می‌کند.

تعداد قلم مورد نیاز ماهیانه :  (13+12+11)/10 = 36/10 = 3.6  تعداد قلم مورد نیاز ماهیانه 3.6 قلم میباشد که برای یک ماه چهار عدد نسخه می‌شود

مورد استثنا - انسولین توژئو :
مجموع دوز بیست و چهارساعته تقسیم بر پانزده
مثال :  بیماری انسولین توژئو هر شب 40 واحد تزریق می‌کند
تعداد قلم مورد نیاز ماهیانه :40 ÷ 15 = 2.6تعداد قلم مورد نیاز ماهیانه 2.6 قلم میباشد که برای یک ماه سه عدد نسخه می‌شود

 2- انسولین ویالی ( رگولار و NPH و...)

مجموع دوز بیست و چهار ساعته تقسیم بر 33.3

مثال : بیماری انسولین NPH را به صورت 42 واحد صبح و 42 واحد عصر تزریق می‌کند

تعداد ویال مورد نیاز ماهیانه :  (42+42)/33.3 = 84/33.3 = 2.52تعداد ویال NPH مصرفی ماهیانه 2.52 ویال است که برای یک ماه 3 ویال نسخه می‌ شود.

?دکتر عباس شیبک : متخصص بیماری‌های داخلی
⛔️کپی مطلب بدون ذکر منبع کانال مجاز نمی باشد

@pharmamedicall 

اطلاعات مهم:

اگر قلم شما آسیب دیده باشد یا اگر مطمئن نیستید که به درستی کار می کند از قلم خود استفاده نکنید.همیشه یک آزمایش و تست جهت درست بودن قلم خود انجام دهید.همیشه یک قلم یدکی و سوزن یدکی را به همراه داشته باشید تا در صورت از دست رفتن قلم یا سوزن تزریق انسولین شما با وقفه مواجه نشود.

انسولین ها
برای یک فرد دیابتی نوع یک، تزریق چند بار در روز انسولین جهت کاهش قند خون کاملا الزامی بوده و در حال حاضر هیچگونه جانشینی برای آن وجود ندارد و هرگونه ادعائی بغیر از این با جان بیماران بازی خواهد نمود ، در دیابت نوع دو در حال حاضر تنوع داروئی خوراکی و تزریقی فراوانی وجود داشته ولی بعد از گذشت ده تا 15 سال بعد ابتلای فرد به دیابت نوع دو، استفاده از انسولین برای درمان اینگونه دیابت اجتناب ناپذیر خواهد بود، اما مقاومت زیادی برای راضی کردن بیمار جهت تزریق انسولین به دلایل کاملا متعدد و متنوع وجود دارد.
1 - انسولین های طولانی اثر
که به انسولین های بازال یا پایه نیز معروف می باشند بصورت آنالوگ ساخته شده و طول اثر حدود 24 ساعت یا بیشترمی باشد، اینروزها بصورت قلم یا پن در بازار داروئی ایران وجود دارد و با اسامی متفاوت شامل لانتوس ، گلارژین ، بازالین ، آبازاگلاز ، توجئو با اثرات درمانی تقریبا شبیه به هم ، لومیر ، دتمیر که طول اثر آن کمتر از گروه قبلی و کمتر از 24 ساعت می باشد و تزریق آنها معمولا یکبار درروز بوده و بهتر است شبها بین ساعت 30 / 10 تا 11 در زمان مشخص باشد، اما می توانید هرطور که راحت هستید زمان تزریق را انتخاب کنید و مهم نیست قبل از غذا باشد یا بعد از غذا. انسولین های دگلودک یا تره سیبا با اثر 48 ساعته و آیکودک با اثرات یک هفته ی که در بازار داروئی ایران وجود ندارد این انسولینها انسولین پایه بدن را تامین می کنند و پیک اثر یا قله اثر نداشته و تقریبا در طول 24 ساعت بصورت یکنواخت در بدن وجود دارند.هدف این انسولینها کنترل قندهای ناشتای خون می باشد.  هرچند که بر روی قندهای بعد از غذا هم می تواند اثر بکند پس برای اینکه بفهمیم ای انسولینها موثر می باشند بایستی قندهای ناشتای خود را چک کنید که بایستی بین 80 تا 130 باشد. اگر قند ناشتای صبح بیشتر از 130 بود، هفته ی یک تا دو بار به میزان 10 تا 15
درصد میزان انسولین پایه را افزایش میدهیم تا به میزان قند خون مورد نیاز برسیم مثلا اگر انسولین پایه شب 20 واحد می باشد 10 تا 15 درصد آن 2 تا 3 واحد می شود که به انسولین پایه شب اضافه شده، 22 تا 23 واحد بایستی از شب بعد تزریق شود، ولی اگر قند ناشتا کمتر از 80 بود بایستی 15 تا 20 درصد از شب بعد تزریق انسولین پایه را کاهش دهید
2 - انسولین متوسط الاثر
مانند NPH طول اثر آن متفاوت بوده حداکثر 18 ساعت می باشد، استفاده از آن بعلت عوارض فراوان از جمله کاهش مکرر قند خون مصرف آن در حال کاهش است
3 - انسولین کوتاه اثر
که به انسولینهای غذائی یا پرندیال معروف است مانند رگولار با اثرات حدود 8 ساعته و مصرف آن بعلت عوارض مکرر مانند کاهش قند خون و وجود انسولین های جدید درحال کاهش می باشد و 30 تا 45 دقیقه قبل از غذا تزریق می شود
4 - انسولین های سریع اثر یا رپید
که به انسولینهای غذائی یا پرندیال معروف است ، مانند آسپارت یا نوورپید ، لیسپرو
یا هومالوگ ، اپیدرا یا گلولیزین با اثرات حداکثر 4 ساعته که 5 تا 10 دقیقه قبل از غذا تزریق می شود، بجز در کودکان که ممکن است بعد مصرف غذا تزریق شود چون اگر قبل از غذا تزریق شود و کودک غذایش را مصرف نکند ، دچار کاهش قند خون و کاهش سطح هوشیاری خواهد شد هدف از مصرف این انسولینها، کنترل قندهای بعد از غذا بوده، قندهای دو ساعت بعد از غذا بایستی کمتر از 180 باشد.
برای کنترل بهتر قند بعد از غذا چند اصطلاح را بایستی ابتدا بیاموزید
انسولین اصلاحی:
در اینجا بایستی حتما قند خون قبل از آن وعده غذائی را بگیریم و بدانیم قند قبل از غذای ما چقدر می باشد و هدف ما چه میزان است ؟ مثلا قبل از غذای ما 250 بوده هدف ما قند خون 100 می باشد که اینجا 150 تا اختلاف وجود دارد.
ضریب حساسیت به انسولین: یعنی هر واحد از انسولین )انسولینهای سریع اثر یا غذائی( چه میزان قند خون ما را کاهش می دهد که از فرمول 1800 تقسیم بر مجموع تعداد واحدهای انسولین در شبانه روز )انسولینهای پایه و انسولینهای غذائی( بدست می آید، ولی برای رگولار از 1500 بجای 1800 استفاده می شود. بعنوان مثال اگر تعداد واحدهای انسولین شبانه روز 50 واحد باشد 1800 تقسیم بر 50 می شود 36 واین یعنی هر واحد از انسولین سریع اثر می تواند 36 تا از قند خون شما را کاهش دهد
مثال یک – در قسمت فوق گفتیم قند خون قبل از غذای ما 250 است و بایستی 150 تا پائین بیاوریم و ضریب حساسیت انسولین ما هم 36 به یک می باشد پس 150 تقسیم بر 36 می شود 4 و این یعنی 4 واحد نیاز داریم تا قتد خون قبل از غذای ما به 100 برسد
ضریب کربوهیدرات: یعنی به ازای هر چند گرم کربوهیدرات یک واحد انسولین نیاز داریم تا قند خون بعد از غذای ما کنترل شود. فرمول آن برای انسولینهای سریع اثر 500 تقسیم بر مجموع تعداد واحدهای انسولین در شبانه روز )انسولینهای پایه و انسولینهای غذائی( بدست می آید ولی برای انسولین رگولار 450 می باشد. بعنوان مثال اگر تعداد واحدهای انسولین شبانه روز 50 واحد باشد، 500 تقسیم بر 50 می شود 10 ، یعنی هر 10 گرم کربوهیدرات به یک واحد انسولین نیاز دارد
مثال دو – بعد از حضور در کلاسهای شمارش کربوهیدرات که به شما یاد می دهند چگونه مقدار کربوهیدرات آن وعده غذایی را حساب کنید، با محاسبه مقدار کربوهیدرات وعده ناهار خود متوجه می شوید میزان کربوهیدرات وعده غذائی شما 70 گرم می باشد و در قسمت فوق گفتیم هر 10 گرم کربوهیدرات به یک واحد انسولین سریع اثر نیاز هست، پس برای 70 گرم کربوهیدرات شما به 7 واحد انسولین نیاز دارید
مثال سه - در مثال یک گفتیم که شما به 4 واحد انسولین برای کاهش قند خون قبل از غذا نیاز دارید و در مثال دو هم گفتیم برای 70 گرم کربوهیدرات شما به 7 واحد انسولین نیازمندید ، پس برای این وعده غذائی شما نیاز دارید 4 واحد به اضافه 7 واحد یعنی 11 واحد انسولین سریع اثر 10 دقیقه قبل از آن وعده غذائی تزریق نمائید
شمارش کربوهیدرات: در این دوره ها به شما یاد می دهند که میزان دقیق کربوهیدرات هر وعده غذائی را خودتان محاسبه نموده تا بتوانید میزان انسولین مورد نیاز هر وعده غذائی را خودتان محاسبه نمایید.
5 - انسولین های پره میکس
که ترکیبی از انسولینهای کوتاه اثر و متوسط اثر بوده، ممکن است یک ، دو یا سه بار در روز تزریق نیاز باشد و این انسولین ها بیشتر در افراد مسن که رژیم غذایی ثابت و مشخص دارند استفاده می شود شامل نوومیکس 30 / 70 ، هومالوگ 25 / 75 و 50 / 50 با تزریق این انسولینها) 10 دقیقه قبل از غذا تزریق شود( قندهای ناشتا و قبل از وعده n غذائی را چک نموده براساس میزان قند خون ناشتا، دوز بعدی را تنظیم می کنیم
مثال- بیماری دو بار در روز انسولین نوومیکس می زند، قبل صبحانه و قبل از شام برای تنظیم میزان انسولین صبح به قند ناشتای قبل از شام نگاه می کنیم و برای تنظیم
میزان انسولین قبل از شام به میزان قند ناشتای صبح بعد نگاه میکنیم و در یک اصل کلی اگر قند خون قبل از هر وعده غذایی کمتر از 80 بود 2 واحد از انسولین عامل ایجاد کننده این کاهش در وعده بعدی کم میکنیم، بطور مثال اگر قند ناشتای صبح کمتر از 80 بود انسولین که عامل ایجاد کننده قبلی این کاهش بوده،یعنی انسولین شب قبل، در وعده بعدی یعنی شب بعد بایستی دو واحد آنرا کم کنیم.
قند 80 تا 130 نیاز به تغییر ندارد
قند خون 131 تا 160 بایستی 2 واحد به آن انسولین که عامل آن بود اضافه شود مثلا اگر قند قبل از شام بین 131 تا 160 باشد، عامل این افزایش که مقدار انسولین
صبح بوده ، در صبح بعد 2 واحد اضافه می شود.
قند خون 161 تا 180 به میزان 4 واحد
و قند خون بیشتر از 180 به میزان 6 واحد به میزان انسولین عامل ایجاد کننده این افزایش قند، به دوز بعدی اضافه شود.

نکات:
1 - زمانی که انسولین را برای استفاده از یخچال خارج نمودید ، ابتدا دو واحد آنرا هواگیری نموده به این صورت که نوک انسولین بالا قرار گرفته، به آن با نوک انگشت یکی دو ضربه زده، دو واحد آن را خالی نموده تا زمانی که از نوک سرسوزن انسولین خارج شود
2 - انسولین مورد استفاده را مجددا در یخچال قرار ندهید و در محیط منزل، بدور از نور و گرما نگه دارید.
3 - ترجیحا از هر سرسوزن یکبار استفاده کنید ودر صورت ناچاری حداکثر بیشتر دو تا سه بار استفاده نکنید چرا که سبب آسیب به بافت ناحیه تزریق خواهد شد
4 - هر بار به صورت چرخشی جای تزریق را حتما عوض کنید
5 - در ناحیه ی تزریق انسولین اگر فرورفتگی یا برآمدگی ایجاد شده، مجددا انسولین تزریق نکنید
دکترعلی بابائی رباطی
دیابتولوژیست

تکنیک تزریق انسولین

اطمینان از اینکه بیمار و مراقب او از نحوه تکنیکهای تزریق انسولین اطلاع دارند موجب می شود که کنترل قند خون به بهترین حالت خود برسد و امن و سالم بودن تزریق انسولین تضمین شود.بنابراین مهم است که انسولین در جای مناسب واز راه درست در بدن ازاد شود.تکنیک مناسب تزریق انسولین شامل موارد زیر می باشد 1-ناحیه  یا جای مناسب بدن 2-چرخش محل تزریق 3-مراقبت مناسب برای جلوگیری از عفونت و عوارض دیگر  4-اجتناب از تزریق داخل عضله انسولین یعنی زیر جلدی تزریق شود.

محل های تزریق انسولین 1-شکم 2-ران 3-باسن 4-بالای بازو. به علتی که جذب اسولین در تزریق عضلانی متفاوت است ممکن است باعث هیپوگلیسمی شدید غیر قابل توضیح شود.ریسک هیپوگلیسمی در دیابتی های جوانتر وبمار لاغر تر وقتی که در اندامها استفاده می شود بیشتر از تزریق شکم و باسن اتفاق می افتد مخصوصا اگر از سوزن بلندتر استفاده شود.در یک مطالعه ای که در افراد چاق دیابتی انجام گرفته است ثابت شد که سوزن های کوتاه {4میلی متر انسولین قلمی }موثرتر وقابل تحمل تر از سوزن های بلند است.چرخش و جابجایی محل تزریق برای جلوگیری از لیپوهیپرتروفی ولیپواتروفی مورد نیاز است.توزیع وپخش شدن در جاهایی که پوست لیپوهیپرتوفیک است موجب 1-جذب غیر قابل پیش بینی انسولین و2-افزایش متفاوت شدن سطح قند خون و3-حملات هیپوگلایسمی غیر قابل پیش بینی می شود.بیماران و مراقبان او باید آموزش کافی در مورد جابجایی محل تزریق شناخت و جلوگیری از تزریق در نواحی هایپرتروفی پوست داده شود.همچنین ارزیابی وسایل تزریق وتکنیک تزریق انسولین هم صورت گیرد.عایت تکنیک های تزریق نه تنها موجب موثر بودن درمان بلکه موجب بهبود عوارض بالینی  می شود.

خلاصه نكات مهم
آموزش استفاده از قلم انسولين

-قلم هاي استفاده نشده فريز نشوند، در يخچال نگهداري شوند.
-برحسب نوع انسولين، بعد از باز شدن مي توان قلم را مدتي در دماي اتاق نگهداري نمود. مثلا انسولينهاي تركيبي ١٠ روز و انسولين لومير ٤٢ روز
-در هيچ نوع انسولين حتي انواع سوسپانسيوني مشاهده ذرات جامد طبيعي نمي باشد.
-به نحوه مخلوط كردن انواع سوسپانسيوني (كدر) در كليپ توجه فرماييد.
-اگر چنانچه درجه روي عددي بيش از دوز مورد نظر تنظيم شد، به سادگي در خلاف جهت روي دوز صحيح برگرديد.
-پرايم كردن براي جلوگيري از وجود حباب در انسولين خيلي اهميت دارد.
به نحوه پرايم كردن در كليپ توجه فرماييد.
توجه كنيد كه هر واحد انسولين معادل ٥٠-٣٠ ميلي گرم در دسي ليتر تغيير در گلوكز پلاسماست پس حتي حبابي كوچك در تغيير قند مؤثرخواهد بود.
-هرگاه عليرغم چرخاندن در جهت صحيح از يك درجه ديگر امكان رسيدن به درجه بالاتر نبود، به معني عدم وجود دوز كافي در كارتريج مي باشد.
-در موقع تزريق به شكلي كه در كليپ نمايش داده شده است، حداقل ٢/٥ سانتي متر از محل تزريق قبلي فاصله بگيريد.
-قبل از تزريق اجازه دهيد تا الكل خشك شود تا مانع سوزش در هنگام تزريق شويد.
-محل تزريق را ماساژ ندهيد.

برای اطلاعات بیشتر بخش انسولین درمانی و بخش های درمان دیابت نوع 1 و 2 در همین ساید مراجعه کنید.

دکتر ابراهیم ساتلیخ محمدی گنبد کاووس انواع انسولین شیشه ای یا ویال و قلمی

 در این بخش در پایین 

1-خودآموز تزریق انسولین

2-عوارض ناشی از انسولین

3-انسولین های قلمی

4-ویدئو استفاده انسولین قلمی