پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی

بهبود کنترل قند موجب کاهش ریسک یا آهسته شدن پیشرفت رتینوپاتی (بیماری چشمی )می شود.

بهبود کنترل فشارخون وچربی خون موجب کاهش ریسک یا آهسته شدن پیشرفت رتینوپاتی(بیماری چشمی ) می شود.
با کنترل دقیق قند خون فشار خون و چربی خون و معاینات منظم چشم می توان رتینوپاتی دیابتی را به حداقل رساند. اگرچه حتی با مراقبت مطلوب، همیشه نمی توان آسیب رتین را آهسته نمود و یا از بروز آن پیشگیری نمود.

SCREENING

مطالعات نشان داده اند که کنترل قند خون تا حد ممکن می تواند مانع پیشرفت رتینوپاتی شود و یا از پیشرفت آن جلوگیری نماید. پزشک برای کنترل قند خون انسولین و سایر داروها ، تغییر در رژِیم غذایی و فعالیت ورزشی را توصیه می نماید. انسولین درمانی فشرده ( که شامل تست قند خون مکرر و استفاده از پمپ انسولین می باشد) می تواند یک انتخاب برای پیشگیری از رتینوپاتی دیابتی باشد.

غربال گری منظم بهترین پیشنهاد برای تشخیص زودهنگام رتینوپاتی دیابتی می باشد

در بالغین دیابت نوع 1, معاینات جامع چشم با گشاد کردن مردمک چشم توسط چشم پزشک ویا اپتومتریست, 5 سال بعد تشخیص ,باید داشته باشند.

در بالغین دیابت نوع 2, معاینات جامع چشم با گشاد کردن مردمک چشم توسط چشم پزشک ویا اپتومتریست, در حین تشخیص ,باید داشته باشند.

در صورتی که در یک یا بیشتر معاینه سالانه شواهدی از رتینوپاتی نداشته باشیم  و قند خوب کنترل شود پس ممکن است غربالگری را 2-1 سال بعد انجام دهیم.

اگر هر مرحله از رتینوپاتی وجود داشته باشد , معاینات جامع چشم با گشاد کردن مردمک چشم توسط چشم پزشک ویا اپتومتریست باید در عرض یک سال تکرار شود.اگر رتینوپاتی پیشرفت کند یا تهدید بینایی (sight-threatening) باشد در فواصل کوتاه تر باید انجام شود.

برنامه استفاده از فتوگرافی رتین 

 (with remote reading or use of US Food and Drug Adminestration-approved artificial intelligence algrorithme)

برای بهبود ارزیابی غربالگری رتینوپاتی دیابتی می تواند استراتژی مناسب باشد.چنین برنامه هایی نیاز است تا راههایی را برای ارجاع به موقع برای معاینه جامع چشم در  صورت اندیکاسیون,فراهم کنند.

خانمهایی که دیابت نوع 1 یا 2 دارند وقصد حاملگی دارند یا حامله هستند بایداز نظرریسک کسترش ویاپیشرفت رتینوپاتی دیابتی مشاوره داده شود.

معاینه چشم در خانمهایی که دیابت نوع 1 یا 2 دارند قبل از حاملگی یا در تریمستر اول ,باید انجام شود و سپس بیماران هر تریمستر ویک سال بعد زایمان اگر برحسب درجه رتینوپاتی نیاز داشته باشد باید مونیتور شود.

بارداری میتواند ریسک رتینوپاتی یا پیشرفت ان را در افراد دیابتی تزریق کننده انسولین بدتر نماید، بنابراین هر خانم دیابتی که قصد باردار شدن دارد یا باردار است باید در این باره با پزشک مشورت کند.  خانم هایی که در طی بارداری دچار دیابت می شوند در خطر رتینوپاتی دیابتی قرار ندارند.

برنامه تل مدیسین یا پزشکی از راه دور که از فتوگرافی رتین معتبر و ارسال تصویر ان با ویزیت افتالمولوژیست یا اپتومتریست انجام شود و به موقع فرستادن بیمار برای معاینه کامل چشمی می تواند برای غربالگری رتینوپاتی دیابتی  مناسب باشد.

TREATMENT درمان

چه کسانی را سریع ارجاع بدهیم 1-هر سطحی از ادم ماکولا 2-رتینوپاتی دیابتی غیرپرولیفراتیو متوسط و شدید 3-رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو در هر درجه ای که باشد به یک افتالمولوژیست دانش و تجربه جهت درمان دارد,  فرستاده شود.

درمان استاندارد قدیمی A-درمان لیزری فتوکواگولاسیون {انعقاد نوری}تمام رتین {شبکیه} برای کاهش ریسک از دست دادن بینایی در بیماران با ریسک بالای رتینوپاتی پرولیفراتیو و در بعضی کسانی که رتینوپاتی غیر پرولیفراتیو شدید انجام می گیرد.

B-تزریقات داخل ویترینی آنتی واسکولار اندوتلیال هورمون رشد ranibizumab نسبت به روش قبلی کم اثرتر نیست والترناتیو درمان لیزری فتوکواگولاسیون

برای کاهش ریسک از دست دادن بینایی در بیماران با ریسک بالای رتینوپاتی پرولیفراتیو بکار می رود.

 این روش تزریقات داخل ویترینی آنتی واسکولار اندوتلیال هورمون رشد برای درمان قسمت مرکزی ادما ماکولار دیابتی که زیر مرکز فووآ چشم که تهدید کننده بینایی خواندن است استفاده می شود.

این دو روش Macular focal/grid photocoagulation and intravitreal injections of corticosteroid برای درمان قسمت مرکزی ادما ماکولار دیابت با وجود درمان قبلی با آنتی واسکولار اندوتلیال هورمون رشد یا چشمی که آنتی واسکولار اندوتلیال هورمون رشد کاندید لاین اول برخورد نیستند

وجود رتینوپاتی,موجب منع مصرف آسپرین به عنوان محافظ قلب نمی باشد.و آسپرین خونریزی رتین یا شبکیه را افزایش نمی دهد.

visual rehabilitation

خونريزي شبكيه در دیابت ؛ 

در بيماران ديابتي مبتلا به اختلال شبكيه، ممکن است خون ريزي در داخل چشم اتفاق افتد. خون ريزي ممکن است در ابتدا بدون ‌علامت باشد (يعني اختلال در بينايي ايجاد نكند) اما در مراحل بعدي ‌زماني كه عروق جديد ايجاد مي شوند، مي‌تواند بزرگ تر و شديدتر شده و علائم قابل توجهي را بوجود آورد. مثل بقيه موارد اختلال شبكيه،‌ تجربه هر بيمار از خون ريزي با بيماران ديگر متفاوت است. بعضي بيماران،‌ آن را شبيه مگس‌پران و بعضي با اشكالي شبيه به عنكبوت توصيف مي‌كنند. بعضي مي‌گويند مثل اين است كه از خلال يك پرده تاريك يا لكه‌هاي متراكم يا سياهي‌هاي لكه‌اي كه توسط يك هاله نازك تر احاطه شده نگاه مي‌كنند خون ريزي دردناك نيست ولي از دست دادن ديد به خصوص اگر ناگهاني باشد ترسناك و پريشان كننده است.
گاهي شايد سردرد يا دردي در پشت چشم، هشدار بروز قريب‌‌الوقوع يك خون ريزي‌ باشد. گاهي اوقات از كناره‌هاي ميدان ديد(يعني آن مقدار از محيط پيرامون كه در يك نگاه ديده مي‌شود) کاسته مي‌شود و اين رخداد حتي در صورتي كه مركز ميدان ديد كاملاً به ‌خوبي ديده شود،‌ مانع رانندگي و باعث برخورد به اشخاص و اشياء هنگام رانندگی میشود