زخمها ی پا وقطع عضو پا که متعاقب 1- نوروپاتی دیابتی و 2-یا بیماری شریان عروقی اتفاق می افتد شایع و درگیری اصلی بیماران دیابتی است.تشخیص و درمان زودرس ان در افراد با ریسک بالا رخم و قطع پا در نتایج بیماری موثر است. این افراد با ریسک بالا کدامند؟

1-دیابتی هایی که قندشان خوب کنترل نمی شود. 2-نوروپاتی محیطی با از دست دادن حس محافظتی LOPS و 3-سیگاریها  

4-تغییر شکل پا  5-پینه پا میخچه قبل از زخم 6-بیماری شریان محیطی 7-سابقه زخم پا 8-قطع عضو پا 9-ضعف بینایی

10- بیماری مزمن کلیه مخصوصا بیمار دیالیزی

افراد مبتلا به دیابت باید درمورد چگونگی معاینات پا و چگونگی تشخیص علایم اولیه ی مشکلات پای دیابتی آموزش داده شوند. بیماران باید در مورد مدیریت مراقبت های پا در خانه و نحوه ی تشخیص و زمان مراجعه به پزشک آموزش ببینند . همچنین باید از موارد اورژانس مراجعه به پزشک درمورد مشکلات حاد پا آگاهی یابند.

ابتلا به دیابت با مزه (DM)سبب بروز عوارض گوناگون می شود بالا بودن مقدار قند در خون به مدت طولانی سبب بروز عوارضی در اعصاب، کلیه ها، چشم و رگ های خونی می گردد. دیابت سبب کاهش توانایی بدن در مقابله با عفونت ها می شود. اگر دیابت به خوبی کنترل نشود تخریب ارگانها واختلال در سیستم ایمنی افزایش می یابد . از جمله عوارض جدی دیابت مشکلات پای دیابتی است. مشکلات شایع مرتبط با پا در افراد مبتلا به دیابت خیلی سریع به مشکلات حاد و جدی تبدیل می شوند.

1-تخریب سیستم عصبی در فرد مبتلا به دیابت ممکن است سبب بی حسی در پاها گردد. این تخریب می تواند ترشح طبیعی عرق و چربی که سبب لطافت و نرمی پوست می شوند را مختل کند. این عوامل دست دردست یکدیگر می توانند منجر به ایجاد فشار غیر طبیعی بروی پوست، استخوانها و مفاصل پا به هنگام راه رفتن گردند و این موضوع میتواند سبب ایجاد ترک و حتی زخم بروی پوست شود.

2-تخریب عروق خونی و اختلال در فعالیت سیستم ایمنی به علت دیابت موجب بروز اختلال در بهبود زخم ها می گردد. ایجاد عفونت باکتریایی در پوست ، بافت پیوندی، ماهیچه ها و استخوانها به دلیل اختلالات ذکر شده، تقویت میشود. این عفونت ها می تواند به گانگرن بیانجامد. به دلیل کاهش جریان خون، آنتی بیوتیک ها نمی توانند به راحتی به محل عفونت برسند. غالباً تنها درمان پای گانگرن شده، قطع آن عضو است . چنانچه عفونت وارد جریان خون شود، می تواند زندگی فرد را تهدید کند.

افراد مبتلا به دیابت باید از چگونگی پیشگیری از مشکلات پا آگاهی کامل داشته باشند تا برای تشخیص سریع مشکلات و درمان به موقع آن اقدام نمایند. اگر چه امروزه در روشهای درمان  پای دیابتی پیشرفتهای زیادی شده است، اما پیشگیری یعنی کنترل صحیح قند خون میتواند بهترین راه جلوگیری از عوارض دیابت باشد.

 توصیه های انجمن دیابت آمریکا ADA

FOOT CAR

Recommendation

1-انجام معاینات جامع و کامل پا سالانه برای تعیین ریسک فاکتورهای زخمها وقطع پا

2-معاینات شامل موارد زیر باید باشد1-لمس پوست 2-بررسی دفورمیتی یا شکل پا 3-ارزیابی نورولوژیک [تست با مونوفیلامان 10 گرمی با حداقل یکی از آزمایشات زیر الف- حس فشار pinprick ب-حس گرما یا حرارت ج-با ویبراسیون 128 ] وارزیابی عروقی شامل گرفتن نبض پا ها و ساق ها.تمامی این تست ها در مطب من انجام می گیرد.

3-بیماران دارای علائم از دست دادن حس پوست پا و یا زخم قبلی یا قطع پا در هر ویزیت پاهایشان لمس شود.

4-گرفتن تاریخچه قبلی زخم،قطع, پای شارکوت،آنژیوپلاستی یا جراحی عروق، مصرف سیگار ،رتینوپاتی چشم،بیماری کلیه انجام گیرد. بررسی علائم 1-نوروپاتی کنونی [درد ،سوزش و خواب رفتگی وبی حسی]و 2-بیماری عروقی [درد ، خستگی و لنگیدن]انجام گیرد.

5-شروع غربالگری برای بیماری شریانی محیطی PAD شامل ارزیابی نبض اندام تحتانی, زمان دوباره پر شدن مویرگها,التهاب متورم قرمز دردناک در اثر فشار فیزیکی rubor on dependency,رنگ پریدگی در حین بالا بردن و زمان پرشدگی ورید می باشد. بیمارانی که سابقه خستگی پا , لنگش و کاهش درد در استراحت با فشار روی پا with dependency یا کاهش یا نداشتن نبض پشت پایی pedal pulses دارد, برای انجام اندکس فشار مچی بازویی با فشار انگشتی toe pressure و در صورت نیاز ارزیابی های عروقی بعدی انجام شود.این آزمایشات در مطب من انجام می گیرد.

6-ارزیابی های تیمی چند وجهی تخصصی پزشکی شامل پودیاتریست در ارتباط با اغضای دیگر تیم ,برای بیماران با زخمهای پا و پاهای با ریسک بالا [1- بیماران دیالیزی 2-همراه با پای شارکوت 3- تاریخچه قبلی زخم یا قطع عضو 4-بیماری شریانی محیطی [PAD] انجام شود.

7-دیابتی هایی که موارد زیر را دارند  به متخصصین مراقبت پا جهت ادامه مراقبت پا و نظارت در طول زندگی , معرفی شود 1- سیگاری 2- عوارض قبلی اندام تحتانی 3-کسانی که حس  حفاظتی [LOPS ]را از دست داده ا ند 4-بد شکلیهای غیر نرمال پا 5- بیماری عروقی محیطی PDA و 6-سابقه قطع پا.

8-فراهم کردن اموزش خود مراقبتی پا , جهت پیشگیری عمومی  برای تمام افراد دیابتی ,شامل کسانی که حس  حفاظتی [LOPS] را از دست داده اند از طریق  انواع معاینات مناسب(لمس کردن و جستجو با چشم از طریق آینه نشکن ) برای تحت نظر گرفتن روزانه همیشگی در مورد مسائل زودرس پای خود,می باشد.

9-برای دیابتکهای که ریسک بالا و نشانه های زیر را دارند,استفاده از کفش یا پوشش پا  درمانی مخصوص [جوراب و یا کفش درمانی مخصوص ] توصیه می شود.1-نوروپاتی شدید.

10-زخمهای مزمن پای دیابتیک که با مراقبت استاندارد جامه به تنهایی ترمیم نمی شود.درمان مکمل با مواد پیشرفته که تایید و کنترل شده randomized controlled trial–proven advanced agents مد نظر بگیریم. این درمان ممکن است شامل 1-درمان زخم با فشار منفی negative-pressure wound therapy و 2-پرده ولایه جنینی placental membranes و3-- مواد جایگزین پوست زیست مهندسی bioengineered skin substitutes و 4-چندین ماتریکس بدون سلول several acellular matrices و 5- فیبرین اتولوگوس autologous  fibrin و6-تکه یا پچ های پلاکتی لوکوسیت  leukocyte platelet patches و7-اکسیژن تراپی موضعی  topical oxygen therapy

اخیرا در قسمت acellular matrix Tissues یک نوع گرافت به نام Fish skin graft معرفی شده است.

 شواهد خوبی در جلوگیری از عود یا بدتر شدن زخم،در کسانی که از پوشش پا[کفش وجوراب طبی و کاهش فشار روی زخم ] استفاده می کنند گزارش شده است ولی درمورد جلوگیری از رخم های [1-اولیه یا 2-نارسایی خونی یا3-عفونی یا درموارد 4-غیر کف پا 5-قسمت بالایی کف پا ]شواهد خیلی کمی وجود دارد.استفاده از کفش های مخصوص ارتوپدی که از نظر شکل و برهنه بودن  یا خالی بودن ان ناحیه از کفش نسبت به کفش های طبی معمولی موجب عود زخم کمتری می شود.

1-ارزیابی برای از دست دادن حس محافظت کننده پا   [Loss Of Protective Sensation=LOPS]

تماه دیابتیک های بزرگسال باید سالانه معاینه کامل پزشکی انجام دهند.در این افراد اگر موارد زیر وجود داشته باشد در فواصل کمتر یا زودتر  باید معاینه شوند.1-سابقه زخم قبلی و یا قطع عضو پاقبلی 2- تغییر شکل پا 3-پابی حس یا غیر حساس 4- بیماری شریان محیطی PAD. پزشک باید در شرح حال گرفتن تمام این موارد را ارزیابی کند:1- سیگاری 2- عوارض قبلی اندام تجتانی 3-کسانی که حس  حفاظتی را از دست داده ا ند 4-بدشکلی های عیر نرمال پا 5- بیماری عروقی محیطی PDA علاوه بر اینها کشش پوست و بدشکلی های استخوانی -عضلانی را در نظر بگیرد.معاینات شامل موارد زیر باید باشد1-لمس پوست 2-بررسی دفورمیتی یا شکل پا 3-ارزیابی نورولوژیک [تست با مونوفیلامان 10 گرمی با حداقل یکی از آزمایشات زیر الف- حس فشار pinprick ب-حس گرما یا حرارت ج-با ویبراسیون 128 د- رفلکس مچ پایی] اگر تست مونوفیلامان در کف پا منفی باشد و حداقل 2 تا از تستهای بعدی نرمال باشد و تست غیر نرمالی نباشد تشخیص LOPS رد می شود.

2-ارزیابی برای بیماری شریانی محیطی پا

برای شروع غربالگری بیماری شریان محیطی باید تاریخچه کاهش سرعت قدم زدن خستگی پا ولنگیدن گرفته شود ودر معاینه نبض شریان پا لمس شود. بیمارانی که نشانه های لنگش دارد یا کاهش یا نداشتن نبض پشت پایی دارد برای انجام اندکس فشار مچی بازویی ارجاع داده شود در صورت نیاز ارزیابی های بعدی انجام شود.این ازمایشات در مطب من انجام می گیرد. در صورتی که زجم پا یا PAD داشته باشد حداقل یکی از تست های دیگر را انجام دهند 1-فشار پرفیوژن پوستی نرمال ان 40 یا بالاتر است Skin Perfusion Pressure.  و  2-قشار انگشت پا 30 و بالاتر  Toe pressure و 3-فشار اکسیژن از طریق پوست transcutaneous oxygen pressure  یا 25 بالاتر نرمال است.در چه کسانی تصویر عروقی یا عمل جراحی اورژانسی پیشنهاد میشود؟در بیماران دارای زخم پاو ABI پایین 0.50 ،فشار انگشت زیر30 یا Tcpo2 زیر 25 میلی متر جیوه

آموزش بیمار

فراهم کردن آموزش مراقبتهای پا به جهت پیشگیری عمومی  برای تمام افراد دیابتی و خانواده آنها مخصوصا دیابتی هایی که در ریسک بالا هستند[سابقه زخم یا قطع عضو ؛تغییر شکل پا، [LOPS و PAD].روزانه باید پوست مو و ناخن را بررسی و لمس کنند .از آیینه برای دیدن همه جوانب پا استفاده کنند.انتخاب پوشش مناسب پا در خانه هم اموزش داده شود.در افراد زیر کمک اعضای خانواده برای مشاهده پای بیمار مهم است. 1-اختلال بینایی 2-محدودیت فیزیکی جلوگیری کننده حرکت 3-مشکلات شناختی مثل فراموشی

عوامل ایجاد پای دیابتی

چندین فاکتور مختلف می تواند سبب افزایش خطر ابتلا به مشکلات پای دیابتی و بروز عفونت در پاها شود:

 1-تخریب عصب:نوروپاتی عوارض میکرو واسکولار

افرادی که به مدت طولانی به دیابت مبتلا می باشند یا کنترل ضعیفی بر مقدار قند خون خود دارند بیشتر درمعرض تخریب اعصاب پا هستند. اصطلاح پزشکی این وضعیت نوروپاتی محیطی است:

به دلیل تخریب عصب ، بیمار قادر به درک حس طبیعی در پاها نمی باشند همچنین ممکن است قادر به حس وضعیت پاها و انگشتان خود در هنگام راه رفتن و حفظ تعادل نباشد. هنگامی که وضعیت اعصاب پا طبیعی باشد، فرد می تواند پاهای خود را حس کند و چنانچه کفش به پا فشار آورد یا در هنگام راه رفتن پای فرد پیچ بخورد، آنرا احساس کند.

فرد مبتلا به دیابت قادر به حس جراحت های کوچک نظیر بریدگی ، خراش یا تاول در پا یا علائم غیر طبیعی نظیر پینه ، میخچه یا پیچ خوردگی پا نمی باشد. در افراد سالم تشخیص وجود سنگریزه در کفش به راحت است اما افراد مبتلا به دیابت قادر به درک وجود سنگریزه یا برجستگی در کفش خود نیستند ، بهمین علت ساییدگی اجسام خارجی موجود در کفش میتواند به راحتی منجر به ایجاد زخم در پا شود.

 2-گردش ضعیف خون:عوارض ماکروواسکولار

هنگامی که دیابت به خوبی کنترل نشود، می تواند سبب سخت شدن سرخرگها یا آنرواسکلروز شود. هنگامی که جریان خون در بافت مجروح ضعیف باشد، بهبود زخم به سختی صورت می گیرد.

 3-ترومای پا:

هر گونه آسیب یا ضربه ای به پا می تواند سبب افزایش خطرات جدیدی در پای افراد دیابتی شود.

 4-پوشش پا:

کفش های نامناسب علت اصلی بروز مشکلات پای دیابتی می باشند:

چنانچه نقاط قرمز یا دردناک ، تاول، پینه، میخچه یا نقاطی که دائماً درد داشته باشند در هنگام پوشیدن کفش ایجاد شود، باید در اسرع وقت کفش خود را تعویض نمایید.

چنانچه بیماران به اختلالاتی نظیر صافی پا ، پینه ی پا و یا انگشتان چکشی مبتلا باشند باید از کفش های ویژه یا کفی های طبی خاص برای رفع این مشکل استفاده نمایند.

5-عفونت ها:

عارضه ی پای ورزشکاران بدلیل نوعی عفونت قارچی بروی پوست یا ناخن های پا است که می تواند  به عفونت های باکتریایی جدی تبدیل شود و باید سریعاً درمان گردد.

ناخن هایی که در پوست رشد می کنند میتوانند سبب بروز مشکلاتی در پا شوند، بهمین علت باید سریعاً توسط یک متخصص مسائل پا تحت بررسی قرار گیرند.

 6- سیگار:

کشیدن سیگار یا هر نوعی از تنباکو می تواند موجب تخریب رگهای خونی کوچک در پاها شود. این تخریب میتواند از فرآیند بهبود زخم جلوگیری کند و عامل اصلی  ایجاد عفونت و قطع عضو تاخیر در بهبود زخم می باشد. اهمیت ترک سیگار را برای افراد دیابتی توضیح دهید.

 علایم پای دیابتی

-درد دائمی می تواند علامتی از رگ به رگ شدن، گرفتگی ، کوفتگی ، خستگی مفرط پاها، نامناسب بودن کفش و وجود عفونت باشد.

-قرمزی می تواند علامت عفونت(بخصوص اگر اطراف زخم باشد) نشانه ی ساییدگی کفش یا دوخت جوراب بروی پا باشد.

-تورم پاهامی تواند علامتی از التهاب یا عفونت، نامناسب بودن کفش یا ضعف گردش خون در سیاهرگ ها باشد. سایر علایم ضعف گردش خون عبارتند از :

- درد در پاها و کفل که به هنگام راه رفتن افزایش می یابد اما با استراحت از بین می رود.

- عدم رشد مو بروی قسمت های پایینی پاها

- ایجاد پوست سخت و براق بروی پاها

- گرمی موضعی می تواند علامت وجود عفونت یا التهاب وگاهی به دلیل وجود زخمی باشد که بهبود نیافته یا به کندی بهبود می یابد.

- هر گونه بریدگی یا شکافی بروی پوست باید جدی تلقی شود و  می تواند نتیجه ی پوشش نامناسب ، جراحت یا عفونت باشد. پینه ومیخچه می تواند علامتی از ترومای مزمن پا باشد. قارچ های ناخنهای پا، عارضه ی پای ورزشکاری، رشد ناخنهای پا در پوست می تواند به عفونت های باکتریایی جدی تر تبدیل شود.

- خروج چرک از زخم معمولاً یک علامت واضح از عفونت است. خروج دائمی خون می تواند معمولاً علامت جدی از وجود مشکل در پا باشد.

- لنگیدن یا مشکل در راه رفتن می تواند علامتی از مشکلات مفاصل، عفونت های جدی یا نامناسب بودن کفش ها باشد.

- تب یا لرزهمراه با وجود زخم بروی پا می تواند علامت عفونت خطرناک باشد.

- قرمزی پوست درناحیه ای  دورتر از زخم علامت تشدید و گسترش عفونت است.

- بی حسی جدید در پاها یا بی حسی طولانی مدت پاها می تواند علامتی از تخریب عصب به دلیل دیابت باشد که خطر ابتلا به مشکلات پای دیابتی را افزایش دهد.

زمان مراجعه به پزشک

علایم بیماری خود را یادداشت کنید تا بتوانید در تماس تلفنی با پزشک ، علایم خود را توضیح دهید. در زیر علایم رایجی را که با مشاهده آن باید با پزشک معالج مشورت نماید،آورده ایم . بهتر است با دیدن این مشکلات در طی 72 ساعت آتی به پزشک مراجعه کنید:

هر گونه تروما (آسیب ) به پاها حتی اگر بسیار ناچیز باشد نیاز به معاینه ی پزشکی دارد. حتی جراحت های کوچک می تواند به عفونت های جدی بیانجامد.

درد ملایم تا متوسط موقت در پاها علامتی جدی نیست ، اما دردهای ثابت هرگز طبیعی نیستند و باید انها را جدی تلقی کرد.

تاول، جراحت یا زخم جدید با اندازه ی کمتر از یک اینچ (54/2 سانتی متر) می تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود.

بیماران باید با پزشک خود کلاسهای آموزشی برای چگونگی درمان زخم ها بگذرانند.

هر ناحیه ی گرم ، قرمز یا متورم بروی پاها می تواند علامت اولیه عفونت یا التهاب باشد.توجه به این علایم اولیه می تواند از بروز عوارض جدی پیشگیری کند.

درد، قرمزی و تورم اطراف ناخن های پا می تواند نشانه ای از رشد ناخن در گوشه ی آن باشد . این مسئله یکی از عوامل عفونت و قطع پا در افراد دیابتی است. تشخیص زود هنگام و درمان سریع آن بسیار مهم و ضروری است.

بی حسی جدید یا دائمی در پاها می تواند علامتی از تخریب عصب دیابتی (نوروپاتی ) یا اختلال در گردش خون در پاها باشد. هر دو این شرایط سبب قرار دادن بیمار در معرض خطر ابتلا به عوارض جدید از جمله عفونت و قطع عضو می شود.

مشکل در راه رفتن می تواند به دلیل آرتریت دیابتی (charcot's joints)باشد که معمولاً علامت گرفتگی غیر طبیعی یا فشار بروی پا یا نامناسب بودن کفش ها می باشد . مداخلات اولیه کلید اصلی پیشگیری از ایجاد مشکلات جدی پا از جمله زمین خوردن، جراحت پوست اندام انتهای (پا) و عفونت می باشد.

خارش دائمی پاها علامت عفونت قارچی یا خشکی پوست است که هر دو این موارد می تواند به ایجاد عفونت منجر گردد.

تشکیل پینه یا میخچه بروی پا را باید جدی گرفت و باید این ضایعات زیر نظر متخصص از روی پا برداشته شوند. از دستکاری یا برداشتن این ضایعات در خانه یا بوسیله ی اسیدهای ضعیف  .

تب به دمای بیش از 37 درجه سانتی گراد یا  98.6درجه ی فارنهایت اطلاق می شود وجود تب همراه با سایر علایم یا حتی تب به تنهایی ، باید سریعاً به پزشک گزارش شود.

معمولاً میزان تب با شدت عفونت، مرتبط نمی باشد. بیمار می تواند تب نداشته باشد یا تب پایینی داشته باشد ولی به یک عفونت جدی مبتلا باشد به همین علت بیماران دیابتی باید در مورد وجود تب حساس باشند. چنانچه زمان و موقعیت بیمار اجازه دهد باید علایم بیمار، داروهایی که مصرف می کند، آلرژی به انواع داروها، نام پزشک معالج و شماره ی تلفن تماس را یادداشت کرده و بیمار را به بخش اورژانس بیمارستان ارجاع داد.این اطلاعات می تواند کمک بزرگی به پزشکان بخش اورژانس در ارزیابی ودرمان مشکلات بیمار باشد.

علایم زیر نیاز به توجه جدی پزشکی به مشکلات پا دارد:

درد شدید درهر قسمتی از پا که معمولاً علامت کاهش شدید گردش خون در پا ، عفونت جدی یا تخریب شدید عصب (نوروپاتی ) است.

هر گونه بریدگی در پاها که دارای خونریزی مشخص باشد نیاز به ضدعفونی و درمان سریع دارد.

هر گونه زخم عمیق بر روی پا (سوراخ شدن پا بوسیله ی میخ یا جای گاز گرفتگی سگ یا گربه ) مستعد ایجاد عفونت شدید است.

گسترش قرمزی در اطراف زخم بروی پا میتواند نشانه ی پخش شدن عفونت دربافت باشد.

تب بالاتر از 38.6درجه ی سانتی گراد (101.5فارنهایت) همراه با قرمزی ، تورم و گرمی یا هر نوع زخم یا جراحت بروی پا میتواند علائم نگران کننده ای برای قطع عضو یا عفونت تهدید کننده ی حیات باشد.

 چنانچه به دیابت مبتلا هستید اما  دمای بدن شما تقریباً همواره 38.6درجه ی سانتی گراد است و هیچ علامت مشخصی ندارید باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید تا منشا ایجاد تب را شناسایی کرده و سریعاً تحت درمان قرار گیرید.به این علت که معمولاً درجه ی تب با شدت بیماری مرتبط نیست افراد دیابتی باید حتی در صورت مشاهده تب خفیف به پزشک مراجعه کنند.پزشک ممکن است آنتی بیوتیک تجویز نماید اما ممکن است آنتی بیوتیک نیز تجویز نکند زیرا اکثر عفونت ها، ویروسی هستند و نیاز به مصرف آنتی بیوتیک ندارد.تغییر در وضعیت ذهنی و هوشیاری فرد می تواند علامت عفونت تهدید کننده ی حیات باشد و می تواند منجر به ازدست دادن پا گردد. تغییر و کاهش هوشیاری می تواند نشانه ی بالا رفتن یا افت قند خون باشد که این حالات در هنگام وجود عفونت شایع است.

 معاینات و آزمایشات

معاینات شامل موارد زیر باید باشد1-لمس پوست 2-بررسی دفورمیتی یا شکل پا 3-ارزیابی نورولوژیک [تست با مونوفیلامان 10 گرمی با حداقل یکی از آزمایشات زیر الف- حس فشار pinprick ب-حس گرما یا حرارت ج-با ویبراسیون 125 ] و ارزیابی عروقی شامل گرفتن نبض پا هاو ساق ها.بیمارانی که نشانه های لنگش دارد یا کاهش یا نداشتن نبض پشت پایی دارد برای انجام اندکس فشار مچی بازویی ارجاع داده شود در صورت نیاز ارزیابی های بعدی انجام شود.این آزمایشات و تست ها در مطب من انجام می گیرد..ارزیابی پزشکی شامل سابقه ی پزشکی ، معاینات فیزیکی و همچنین آزمایشات ، عکس اشعه ی xبرای بررسی وضعیت گردش خون در مچ پاها و تعیین ایندکس و نسبت فشار خون مچی پایی و بازویی   ABI و مشاوره با متخصصین  می باشد: ANKLE / BRACHIAL Index

سابقه پزشکی و معاینات فیزیکی

ابتدا پزشک از بیمار در مورد علایم و نشانه ها سوالاتی می کند و سپس به معاینه ی علایم می پردازد . این معاینات میتواند شامل بررسی علایم حیاتی بیمار( دما، نبض، فشار خون و سرعت تنفس)، معاینه ی حس در پاها، بررسی میزان گردش خون در پاها و بررسی کلی هر ناحیه مشکل دار باشد.برای زخمها و جراحت های اندام های انتهای، معاینات می توانند شامل بررسی عمق زخم با استفاده از یک پروب و دبریدمان جزئی زخم (تمیز کردن یا بریدن بافتهای مرده ) باشد که برای بررسی وضعیت زخم ضروری است.

آزمایشات بالینی

پزشک معالج با درخواست آزمایش کامل خون (شمارش CBC)به بررسی وجود عفونت و شدت آن می پردازد. بالا بودن یا پایین بودن تعداد گلبولهای سفید خون نشانه ی وجود عفونت می باشد. پزشک معالج می تواند با استفاده از قند سنج یا آزمایش خون در آزمایشگاه مقدار قند خون بیمار را اندازه گیری نماید.بسته به شدت و وخامت مشکل بیمار، پزشک می تواند آزمایشات بررسی عملکرد کلیه ها ،بیوشیمی خون (الکترولیت ها)، آزمایشات آنزیم های کبدی و آنزیم های قلبی را برای بررسی عملکرد سایر سیستم های بدن برای مقابله با عفونت های جدی درخواست نماید.

 عکس اشعه  X

مطالعه و بررسی عکس پا می تواند به ارزیابی علایم تخریب استخوانها یا آرتریت ، تخریب به علت عفونت و وجود جسم خارجی در بافت نرم کمک کند. وجود گاز در بافت های نرم می تواند علامت گانگرن(یک مشکل جدی تهدید کننده حیات) یا قطع عضو به دلیل عفونت باشد.

ABI دستگاه تعیین کننده ABI نسبت فشار شریان بازویی براکیال وزانویی پا 

چه کسی به یک آزمایش شاخص براکیال مچ پا نیاز دارد؟

بیماری شریان محیطی (PAD) پاها 13% از افراد بالای 50 سال را تحت تاثیر قرار می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که PAD در حدود ۱۰ درصد از افراد بالای ۵۵ سال دیده می‌شود.گاهی اوقات PAD «ساکت» است و 70%افراد از ابتلا به آن آگاه نیستند و فقط موقعی که به عوارض شدید آن مبتلا می شوند علائم نشان می دهد. اما PAD می‌تواند موجب درد در پاها، به ویژه در پیاده‌روی، شود و این نوع PAD علامت‌دار حدود 5% از افراد را در کشورهای غربی بین 55 تا 74 سالگی درگیر می‌کنند. در PAD، رسوبات چربی (آترواسکلروز) و لخته شدن خون موجب باریک‌شدگی و انسداد شریان‌ها می‌شود. این امر منجر به ضعف جریان خون به عضلات طی ورزش می‌شود و علامت کلاسیک درد عضلانی را طی راه رفتن ایجاد میکند که پس از استراحت از بین می‌رود (لنگش متناوب). در موارد شدید PAD علائم درد در حین استراحت، زخم و گانگرن ممکن است پیشرفت کند و اگر درمان نشود، می‌تواند منجر به قطع عضو بدن شود. آزمایش شاخص مچ پایی بازویی به منظور تشخیص و بررسی بیماری عروق شریانی محیطی اندام تحتانی در بیمار انجام می‌شود. در این بیماری با تنگ شدن شریان‌ها،جریان خون کاهش می‌یابد که معمولاً در پاهای بیمار تشخیص داده می‌شود. اگر فردی هنگام راه رفتن از درد پا شکایت داشته یا عوامل خطر بروز بیماری عروق محیطی در او وجود داشته باشد، ممکن است پزشک انجام تست ABI را توصیه نماید. از عوامل خطر می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:بنابراین اگر هر یک از علائم زیر را تجربه کردید ، سریعاً به پزشک مراجعه کنید. حتی اگر این علائم را تجربه نکرده اید ،باید به طور منظم غربالگری کنید. توضیحات بیشتر در قسمت خدمات و دستگاه ABI این سایت مراجعه کند.

اولتراسوند (سونوگرافی)

پزشک معالج به منظور بررسی جریان خون در سرخرگها و سیاهرگهای اندام های انتهایی ممکن است درخواست اولتراسوند داپلر برای بیمار بدهد.این روش یک روش غیر تهاجمی بدون درد است که با حرکت یک پروب بروی رگهای خونی اندام های انتهایی انجام می شود.

 مشاوره

پزشک معالج شما ممکن است مشاوره ی جراح عروق و ارتوپد یا هر دو را در مورد بیمار درخواست کند. این متخصصین در مورد عفونتهای اندام های انتهایی درافراد دیابتی ، مشکلات استخوانها و گردش خون تخصص دارند.

آنژیوگرام

چنانچه پزشک جراح عروق تشخیص دهد که میزان گردش خون در اندام های انتهایی کم است با تهیه ی آنژیوگرام قبل از جراحی می تواند به بهبود گردش خون کمک کند.برای تهیه ی آنژیوگرام یک کتتر را وارد سرخرگ کشاله ی ران کرده و یک ماده ی رنگی را وارد رگ می کنند  و از طریق اشعه ی آن عکس می گیرند . این عکس به جراح کمک می کند تا محل بسته شدن عروق را یافته و از طریق عمل بای پس ، گرفتگی عروق را برطرف کند. برای تهیه ی آنژیوگرام از بی حسی موضعی و یک ضد درد جزئی برای عبور لوله از رگ استفاده می شود.(IV line)

راهکارهایی برای جلوگیری از زخم پا در بیماران دیابتی

 چگونه مراقب پاهای خود باشیم ؟

1- روزانه پاهای خود را از نظر وجود تاول ، بریدگی ، خراشیدگی یا ضایعات بین انگشتان بررسی نمائید. استفاده از آینه در دیدن کف پا و پاشنه کمک می کند.مشاهده روزانه پاها و بررسی لای انگشتان پادر صورت وجود اختلال دید ، یکی از اعضای خانواده یا یک دوست، روزانه پاهایتان را مشاهده نماید . در صورت افزایش دمای حرارت پا یا تاول، بریدگی، خراش یا زخم توسعه یافته هر چه سریعتر به ارائه دهندگان خدمات بهداشتی مراجعه شود.
2- روزانه پاهای خود را با آب ولرم ( و نه آب داغ بشویید و با حوله ای نرم آنها را خشک کرده خصوصاً بین انگشتان خود را با ملایمت و با دقت خشک نمائید. پاها هر روز با آب ٣٧درجه سانتیگراد شسته و با دقت خشک شود. (به خصوص لای انگشتان پا)
3- در صورت خشکی پوست پاها ، پس از شستشو و خشک کردن از کرم یا روغن مرطوب کننده استفاده کنید. مرطوب کننده ها موجب بروز حساسیت نمی شود ولی از استفاده این مواد در بین انگشتان بپرهیزید. 
4- ناخن های خود را پس از استحمام کوتاه کنید. ناخن های پا به شکل مستقیم کوتاه شود ناخن ها را بصورت یک خط صاف (غیر منحنی ) کوتاه کنید تا از فرورفتن گوشۀ ناخن در پوست جلوگیری شود. با سوهان لبۀ ناخن را صاف کنید. در صورتیکه دید چشمان شما خوب نیست این کار توسط شخص دیگری انجام شود. 

کفش خوب کدام است ؟
شاید مهمترین عامل زخمهای پا بویژه در ناحیه انگشتان کفش نامناسب است . برای انتخاب کفش حتماً عصرها به فروشگاه مراجعه نمائید زیرا پاها حداکثر تورم را داشته و شماره مناسب انتخاب خواهد شد.به جا باز کردن بعدی اعتماد نکنید.  از پوشیدن کفشهای تنگ و یا گشاد و یا پاشنه بلند خودداری کنید.  کفش باید دارای روکش چرمی یا پارچه ای نرم باشد . هرگز از جنس پلاستیک یا سخت نباشد زیرا به پا فشار می آورد از پوشیدن کفش های بسیار تنگ که لبه های باریک و درزهای ناصاف دارد، پرهیز شود.درون کفش قبل از پوشیدن مشاهده و لمس شود قسمت جلوی کفش گشاد باشد . در هنگام پوشیدن کفش داخل و کناره های آن را بررسی کرد ه ، چروکیدگی کف کفش، میخ بیرون زده یا اشیاء خارجی را برطرف کنید.  هر 6-4 ساعت کفشهایتان را برای استراحت از پا درآورید. . از پا برهنه راه رفتن یا دمپایی هایی که کفی نازک تر از استاندارد دارند، در منزل یا بیرون از منزل خودداری شود.

آنچه نباید انجام دهید: 
1- نکاتی در مورد نوع جوراب از پوشیدن جوراب کش دار ( که محکم باشد) خودداری کنید. 
• در بیماران دیابتی به علت کاهش حس و مشکل عروقی توجه ویژه ای در مورد جوراب باید اعمال شود. 
• جورابهای مناسب کتانی یا نخی بپوشید 
• هر روز جورابها باید شسته شود. 
• جوراب وصله دار یا تعمیر شده را نپوشید . جوراب های بدون درز پوشیده شود.
• از پوشیدن جوراب تنگ یا خیلی گشاد به دلیل چین خوردگی در داخل کفش اجتناب کنید. جوراب ها به صورت روزانه تعویض شود.
• از رنگهای روشن استفاده کنید زیرا در صورت بروز زخم یا ترشح، آثار آن به راحتی قابل رویت است . 
• در فصل زمستان بیشتر احتیاط کنید و از جوراب پشمی استفاده نمائید. مطمئن شوید که کفشهایتان برای جورابهای ضخیم به اندازه کافی جا دارند.
2- از راه رفتن با پای برهنه ( حتی روی فرش) خودداری کنید. کفش به عنوان محافظی برای پا می باشد . 
3- از قرار دادن پاهای خود در آب گرمتر از 60 درجه سانتی گراد خودداری کنید. 
4- از کیسه آب گرم برای گرم کردن پاها استفاده نکنید.  از هیچ وسیله گرمایشی یا بطری آب داغ جهت گرم نگه داشتن پا استفاده نشود.هرگز نباید آنها را در مقابل حرارت مستقیم بخاری، کیسه آب داغ، آتش ، رادیاتور داغ و سشوار قرار دهید.بعلت فقدان حس مناسب در پاها از نزدیکی و تماس با منابع گرمایی خودداری کنید.
5- در صورت سردی پاها، جوراب بپوشید و پاها را در معرض حرارت مستقیم آتش یا بخاری قرار ندهید. 
6- در تاریکی اقدام به راه رفتن نکنید. 
7- بر روی سطوح داغ مانند شن های ساحل یا سیمان کنار استخر شنا راه نروید. 
8- پاها را مدت طولانی در آب قرار ندهید. 
9- از کش یا بند جوراب استفاده نکنید. 
10- بدون جوراب کفش نپوشید.
11- صندل هایی که بین انگشتان حلقه دارند نپوشید. 
12- از ورزشهایی که باعث فشار زیاد به پاها می شوند مثل ( کوهنوردی با شیب زیاد ) بپرهیزید. 
12- برای از بین بردن میخچه و پینه از داروهای تجارتی ، محلول یا پماد ضد عفونی کننده قوی ، تیغ و یا اجسام تیز استفاده نکنید واز مواد شیمیایی یا چسب های میخچه جهت برداشتن میخچه یا پینه استفاده نشود و از درمانهای خودسرانه بپرهیزید . 

13- انجام این اقدامات ممکن است خطر عفونت را افزایش دهد. حتماً با نظر متخصصین پوست آنها را معالجه کنید. 
14- ورزش منظم ، پیاده روی ، خودداری از استعمال دخانیات می تواند به حفظ جریان خون منظم پاها کمک کند.

15- شب ها در هوای سرد جوراب ساق بلند بپوشید.بدون جوراب نباشید.

16- برای ارزیابی حرارت آب از کف دست استفاده نمائید. وبریاین کار از پاها استفاده نکنید

درمان  پای دیابتی

1- درمان مشکلات نوروپاتی NEUROPATHY

A-دیابتی های با نوروپاتی و شواهد افزایش فشار کف پایی [قرمزی،گرمی وپینه کف پا] ممکن است با کفشهای پیاده روی و ورزشی مناسب که گفی بالش مانند وپخش کردن فشار،خوب اداره شود.

B-دیابتی هایی که تغییر شکل استخوان پا دارند[انگشت پا چکشی hammer toes  ،برجستگی سر متاتارس prominent metatarsal heads و بونیونس [bunions]،کفشی گشاد با عمق زیاد ممکن است نیاز داشته باشند.

C-دیابتی هایی که تغییر شکل استخوان پا مانند پای شارکوت دارند ونمی توانند با کفشهای ارتوپدی تجاری راه بروند به کفشهای سفارشی مخصوص و مناسب اندازه خودش احتیاج پیدا خواهد داشت.

D-در موارد وجود نوروپاتی با شروع حاد قرمزی ،کرمی وورم در ناحیه کف ومچ  پا ارزیابی و بررسی مخصوص انجام شود و بیماری نوروپاتیک پای شارکوت باید رد شود.تشخیص زودرس بیماری و درمان سریع ان موجب جلوگیری از تغییر شکل استخوان پا ودر نتیجه از افزایش ریسک زخم و قطع عضو پیشگیری می شود.

کفشهای مناسب و سفارشی مخصوص معمولا این شرایط را دارند 1-قالب چهارگوش پهن وعریض  2-بند کفش با 3-4 سوراخ در هرطرف 3-دارای زبانه پشتی 4-جنس باکیفیت سبک و 5-اندازه کافی با کفی بالش دار .کفشهای سفارشی ارتوپدیک در افراد با ریسک زیاد ،در کاهش زخم آینده کمک می کند.

2-درمان مشکلات عروقی شریانی -وریدیPAD

1-تغییر شیوه زندگی و کنترل فاکتورهای خطر،درمان شامل تجویز درمان پیشگیرانه ثانویه و مشاوره تغییر در شیوه زندگی (ورزش، ترک سیگار، رژیم غذایی، وزن)، و برای کسانی که با اختلال در کیفیت زندگی همراه هستند،درمان ممکن است شامل ورزش‌درمانی تحت نظارت

2- درمان دارویی،

3-آنژیوپلاستی و درمان با بالون یا استنت

4-در مواردی نیز جراحی. همچنین فریز   درمان ممکن است شامل ورزش‌درمانی تحت نظارت و یا برقراری مجدد جریان خون باشد، که معمولا به جای عمل جراحی، درمان داخل عروقی انجام می‌شود.

5-بهترین وبی ضررترین وسیله تشخیصی استفاده از دستگاه ABI  می باشد.آزمون ABI غیر تهاجمی و ارزان است و به‌طور گسترده‌ای در بالین استفاده می‌شود.ممکن است به تست های تشخیصی دیگری نیز نیاز داشته باشد تا درمان مناسب تعیین شود. مانند سونوگرافی شریانی،سی تی آنژیوگرافی و یا آنژیوگرافی سونوگرافی داپلکس (DUS) جریان خون را در شریان‌ها نشان می‌دهد و غیرتهاجمی است اما فقط یک رادیولوژیست با تجربه می‌تواند تصاویر مفید دریافت کند. کارکنان بیمارستان می‌توانند از دیگر آزمایشات برای تصویرسازی رگ‌های خونی استفاده کنند، یعنی آنژیوگرافی توموگرافی کامپیوتری (CTA)، آنژیوگرافی رزونانس مغناطیسی (MRA) و آنژیوگرافی کاتتر.

3- درمان عفونت INFECTION

بیشتر عفونتهای پای دیابتی چند میکروبی همراه با کوکسی های گرم مثبت هوازی می باشند. شایعترین میکروب ها استافیلوکوک واسترپتوکوک ها هستند. زخمهایی کهغفونت بافت نرن و استخوان ندارند احتیاجی به آنتی بیوتیک درمانی ندارند.در عفونت حاد آنتی بیوتیک باید کوکسی گرم مثبت را پوشش دهد. ولی در موارد زیر به پزشک متخصص ارجاع شود.1-آنهایی که به آنتی بیوتیک مقاومت باشند 2-زخم مزمن با وجود درمان قبلی با آنتی بیوتیک 3-عفونت شدید.مراقبت زخم پا با مشورت ارتوپد و متخصص پا و جراح عروق و پزشک باتجربه در ترمیم زخم انجام گیرد.

4-درمان با اکسیژن هایپر باریک HBOT

شواهد ضد و نقیضی در مورد موثر بودن آن وجود دارد در بعضی مطالعات کاهش قطع عضو و تسهیل ترمیم زخم نسبت به روش های معمول در زخمهای مزمن پای دیابتی گزارش شده است.

  توجه به موارد ذکر شده به شما کمک می کند تا زندگی سالم ، با نشاط و مفید تری داشته باشید.در آمریکا نیز بیمه ها تا 30 جلسه درمان با [HBOT] راپوشش می دهند.

Ebrahim Mohammadi, [۰۵.۰۹.۲۰ ۱۸:۰۵]
[Forwarded from اتچ بات]
‍ (https://attach.fahares.com/Uj0YSr8f2hLMIohVEoTFqA==) #سندروم PTS
قسمت اول

لخته شدن خون راهی برای متوقف کردن خونریزی است و در نهایت یک فرایند صرفه جویی در زندگی است. با این حال، هنگامی که یک لخته خون در جای اشتباه و در زمان اشتباه شکل می گیرد می تواند خطرناک و حتی مرگبار باشد.

علائم DVT، ترومبوز ورید عمقی و سندرم پس از فلبیت PTS

لخته شدن خون در یک رگ خونی دست نخورده، جریان خون را کاهش می دهد و گاهی اوقات می تواند به طور کامل رگ را مسدود کند. ترومبوز ورید عمقی (DVT) یکی از نمونه هایی است که لخته خون درون وریدی ایجاد می کند و در نهایت منجر به عوارض تهدید کننده زندگی می شود.
DVT چیست؟

DVT (ترومبوز وریدی عمیق) زمانی است که لخته های خون در رگ های عمیق پا تشکیل می شود. این لخته ها به دلایل مختلف بوجود می آیند اما معمولاً با استراحت طولانی همراه است. خون در پا و قسمت های پایینی به آسانی مانند سایر قسمت های بدن به قلب نمی رسد.

فعالیت فیزیکی عامل مهمی در فشار دادن خون از پاها است. هنگامی که یک فرد برای دوره های طولانی غیر فعال است جمع آوری خون می تواند منجر به تشکیل لخته شود.
DVT می تواند کشنده باشد؟

علیرغم علائم و عوارضی که در داخل پا می تواند ایجاد شود، خطر ابتلا به DVT بیشتر از زمانی است که لخته شدن خون رخ می دهد. سپس می تواند از طریق رگ به قلب سفر کند. معمولا لخته های خیلی کوچک باعث ایجاد مشکلات مهمی در قلب نمی شود و سپس لخته از طریق قلب و به رگ های ریوی عبور می کند که در آنجا باعث انسداد می شود.
این مانع اکسیژن دار شدن جریان خون می شود. این ممکن است منجر به مرگ یک قسمت از ریه شود.
این وضعیت به عنوان آمبولی ریه شناخته می شود.
علائم هشدار دهنده و علائم آمبولی ریه عبارتند از:
کوتاهی ناگهانی نفس
درد قفسه سینه یا ناراحتی که در هنگام نفس عمیق و یا زمانی که سرفه می کنید، بدتر می شود.
احساس سبکی سر یا سرگیجه یا خفگی
نبض سریع
سرفه کردن با خون
این می تواند به مرگ منجر شود مگر اینکه مراقبت پزشکی فوری در دسترس باشد.
با این حال، DVT همچنین می تواند منجر به عواقب غیر کشنده شود. ابتدا DVT می تواند حتی پس از رویداد اولیه درمان شود. در مرحله دوم عوارض دیگری که ممکن است بوجود آید به عنوان سندروم پس از ترومبوز (PTS) شناخته می شود. عود و PTS می تواند در درمان DVT رخ دهد.
علائم ترومبوز وریدی عمیق DVT

مهم است که توجه داشته باشیم که در بسیاری از موارد ترومبوز ورید عمقی (DVT) ممکن است علائم کمی داشته باشد. در افرادی که نشانه ای از لخته شدن خون در رگهای عمیق پاها وجود ندارد معمولاً اتفاق نمی افتد. بنابراین DVT نباید تنها بر علائم و نشانه ها تشخیص داده شود. تحقیقات تشخیصی مانند venogram معمولاً ضروری است.

درد پا و گرگرفتگی ماهیچه ساق پا
درد پا معمولاً به عنوان نشانه ای از ترومبوز ورید عمقی در نظر گرفته می شود. با این حال، این درست نیست. در واقع درد پا فقط در حدود ۵۰٪ از موارد DVT اتفاق می افتد. درد ممکن است در هر جای پا، به ویژه پایین پا و نه فقط در اطراف منطقه لخته خون احساس شود.

تندرنس از طرف دیگر شایع تر از درد پا است. این در اثر فشار سبب درد می شود اغلب اوقات این حساسیت در ماهیچه ساق پا احساس می شود اما معمولاً حساسیت در اطراف محل لخته خون وجود دارد.
ورم پا

یکی دیگر از علائم ترومبوز ورید عمقی (DVT) تورم پا (ادم) است. این معمولاً در پاهای آسیب دیده رخ می دهد و اغلب یک طرفه (یک طرفه) است. با این وجود، گاهی اوقات ممکن است در هر دو پاها (دو طرفه) رخ دهد اگر لخته خون بالاتر از شریان هایی باشد که خون را به پا می رساند سبب ان می شود.
تورم پا در DVT همیشه در هر مورد وجود ندارد. هنگامی که رخ می دهد می تواند در شدت متفاوت باشد و شدت نشانه ای از اندازه لگن نیست. این تورم ناشی از خونی است که قادر به بازگشت نیست و از ورید به فضاهای بافت وارد می شود.

دما و رنگ پای

یکی دیگر از نشانه های معمول ترومبوز ورید عمقی معمولا گرما در محل لخته است. بر خلاف برخی از بیماری های عروقی دیگر، پا ممکن است برای لمس سرد نباشد. در عوض، منطقه آسیب دیده ممکن است گرمتر از گرما طبیعی پا باشد. ممکن است قرمزی پوست در این منطقه نیز وجود داشته باشد.
DVT مزمن

لخته شدن بیش از یک تا دو ماهه “مزمن” است. لخته شدن سخت تر می شود و رگ زخم دارد. در نتیجه این روند، ورید بسیار کوچکتر می شود و خون را به طور موثر جریان نمی دهد.

کانال تخصصی درمان زخم
? @Woundhealing

‍ #سندروم PTS
قسمت دوم
نه هر مورد ترومبوز ورید عمقی (DVT) سبب آمبولی ریه می شود. حتی با درمان، هنوز هم خطر تکرار DVT وجود می شود. در واقع ۱۵٪ از موارد درمان شده با DVT در طی یک سال تجدید می شود و بدون درمان ۵۰٪ احتمال بازگشت در طی ۳ ماه وجود دارد.
به غیر از خطر آمبولی ریه، DVT همچنین می تواند منجر به عوارض دیگری به نام سندرم پس از فلبیت یا پس از ترومبوز (PTS) شود.

به غیر از خطر آمبولی ریه، DVT همچنین می تواند منجر به عوارض دیگری به نام سندرم پس از فلبیت یا پس از ترومبوز (PTS) شود.

سندرم پس از ترومبوز (PTS)

این از عوارض مزمن ترومبوز ورید عمقی است. ممکن است چند ماه یا حتی سال ها پس از DVT بوجود آید. سندروم پس از فلبیت یا پس از ترومبوسیت نتیجه آسیب به ورید ناشی از لخته شدن خون (DVT) است. دریچه های رگ پا به بی کفایتی تبدیل می شود و نمی تواند به بازگشت خون کمک کند.

علائم PTS ممکن است در شدت متغیر باشد اما اغلب با ایستادن همراه با افزایش قد افزایش می یابد.

این علائم و نشانه های سندرم پس از ترومبوتیک عبارتند از:
حضور قرمزی در پا
تورم در حال رشد پا
درد مزمن در پا
زخم ها (زخم های باز) بر روی پوست
تغییر رنگ پوست در پاها

گرفتگی، خارش و سوزن سوزن شدن پاها یکی دیگر از نشانه های رایج PTS می باشد. شانس ۵۰٪ PTS در طی ۲ سال DVT وجود دارد و می تواند تا حد امکان ۹۰٪ احتمال PTS پس از ۱۰ سال باشد. جوراب های فشرده معمولا برای مدیریت PTS مورد نیاز هستند در حالی که علائم فردی مثل زخم های پا ممکن است نیاز به درمان خاصی داشته باشد.

بالا بردن پا، تنها در کاهش علائم و جلوگیری از تشکیل زخم موثر است.

روش های تشخیص ترومبوز ورید عمقی

آزمایش های معمول خون که توانایی بالینی برای کمک به پزشکان را برای بیماران با خطر ترومبوز وریدی عمیق (DVT) دارند شامل آزمایش D-dimer می باشد. سطوح آنتی ترومبین III (ATIII) ،N-terminal peptide natriuretic pro-brain (NT-proBNP) و پروتئین واکنش پذیر C (CRP) و میزان رسوب اريتروسیت (ESR).

یک دستورالعمل تمرین بالینی از آکادمی پزشکان خانواده آمریکایی (AAFP) و کالج پزشکان آمریکایی (ACP) چهار توصیه برای درمان بیماران مبتلا به DVT را فراهم می کند). برای تخمین احتمال پیش آزمون ترومبوآمبولی وریدی (VTE) و تفسیر نتایج، باید از قوانین پیش بینی بالینی معتبر استفاده کرد.

قوانین پیش بینی Wells برای DVT و آمبولی ریوی مطابق با این استاندارد هستند هرچند این قانون در بیماران جوانتر بدون همراهی یا سابقه VTE بهتر از سایر بیماران است.

دوم، در بیماران انتخاب شده مناسب با احتمال پیش آگهی DVT یا آمبولی ریه، منطقی است که D-dimer با حساسیت بالا به دست آوریم. یک نتیجه منفی نشان می دهد احتمال VTE کم است. سوم، در بیماران با احتمال پیش آگهی متوسط تا بالا از DVT پایین اندام، سونوگرافی توصیه می شود.

چهارم: بیماران با احتمال پیش آگهی میان و یا بالا آمبولی ریوی نیاز به مطالعات تصویربرداری تشخیصی دارند. گزینه ها عبارتند از: تهویه پرفیوژن (V / Q) اسکن، توموگرافی محوری محاسباتی سیگنال مولتی دیجیتال (CT) و آنژیوگرافی ریه؛ با این حال، CT تنها ممکن است به اندازه کافی حساس برای آمبولیسم ریوی در بیماران با احتمال آمبولی ریوی نباشد.

VTE همچنان یک بیماری ناشناخته است و اغلب موارد آمبولی ریه (PE) در کالبد شکافی تشخیص داده می شود. تشخیص بستگی به سطح بالایی گمان بالینی و وجود ریسک فاکتور های تشخیصی دارد. از آنجا که شيوع اين بيماري در جمعيت در معرض خطر باليني بالغ بر ۱۵-۳۰ درصد در است يک آزمون غير قابل قبول (ارزان و ساده) غربالگري لازم است.

تشخیص قطعی به لحاظ تاریخی ونوگرافی تهاجمی و گران قیمت مورد نیاز است که هنوز هم معیار استاندارد است.

از سال ۱۹۹۰، تشخیص به وسیله معاینه سونوگرافی (هنوز گران) به طور غیرمستقیم به دست آمده است. اعتبار سنجی تست ساده و ارزان تر D-dimer به عنوان یک تست غربالگری اولیه سریع و گسترده که ممکن است میزان تشخیص های از دست رفته را کاهش دهد..

Ebrahim Mohammadi, [۱۶.۰۹.۲۰ ۲۳:۴۸]
‍ (https://attach.fahares.com/Uj0YSr8f2hI42aAMB2St3Q==) سندروم رینود رینود (به انگلیسی: Raynaud's disease) (به نام ِ مُریس رِنو، پزشک فرانسوی) در دانش پزشکی به کاهش چشمگیر جریان خون در رگ‌های دست یا پا و به یکی از علت‌های سرمای شدید یا احساسات آنی و بنابراین در اثر فعالیت واگ یا سیستم سمپاتیک، ممکن است اتفاق افتد. پدیده رینو یک اختلال دستگاه گردش خون است که به‌عنوان عارضه‌ای از سایر بیماری‌ها بروز می‌کند. هر دو اختلال مذکور شریان‌های کوچک دست و پا را درگیر ساخته و در هر دو جنس دیده می‌شوند ولی در خانم‌های سنین ۴۰–۲۰ سال شایعترند.
?‍?‍?‍?علایم شایع سندرم رینود
?علایم مراحل اولیه:

رنگ‌پریدگی انگشتان هنگام مواجهه با سرما یا استرس. پس از رنگ‌پریدگی، حالت کبودی و سپس قرمزی انگشتان بروز می‌کند. درد، کرختی و گزگز کردن با این تغییرات رنگ همراه است. گرما این علایم را تخفیف می‌دهد.

?علایم مراحل پیشرفته:

o عفونت‌های مزمن اطراف ناخن‌های انگشتان دست و پاo بروز زخم در نوک انگشتان به‌دلیل ناکافی بودن جریان خون انگشتان علایم به‌تدریج در طی سال‌ها بارز می‌گردند. در مورد پدیده رینود علایم ممکن است ناگهانی آغاز کردند.

?علل

تصویر گرفته‌شده توسط دوربین ترموگراف. تصویر بالایی دستی مبتلا به سندروم را نشان می‌دهد و دست پایینی در تصویر مربوط به شخص طبیعی است. رنگ قرمز بیانگر گرمای موجود در بافت است.

انقباض شریان‌های تأمین‌کننده خونرسانی انگشتان دست و پا در اثر حساسیت بیش از حد به سرما یا اختلال سیستمیک در گردش خون. این حساسیت ممکن است ناشی از عملکرد ضعیف دستگاه ایمنی باشد و اختلال در گردش خون از نشانه‌های غلظت بالای خون مثلاً در افراد سیگاری دیده می‌شود.

✅عوامل تشدید کننده بیماری

استرس

استعمال دخانیات که باعث اختلال در جریان خون انتهاها می‌شود.

آب و هوای سرد و مرطوب

مشاغلی که با کار با وسایل سنگین دارای ارتعاش شدید، نظیر اره برقی یا مته بادی در ارتباطند.

اسکلرودرمی، لوپوس اریتماتوز  یا سایر اختلالات بافت همبند

بیماری برگر.

بیماری قلب ناشی از بیماری ریوی

مصرف برخی دارها از قبیل ترکیبات ارگوت، داروهای ضدپرفشاری خون، مسدودکننده‌های گیرنده آلفا و بتا آدرنرژیک و مسدودکننده‌های کانال کلسیم

مصرف ایزوکسوپورین که یک بتا آگونیست است یا دیلتیازم به عنوان کلسیم چنل بلاکر و استفاده از الفا اگونیست ها مانند فنوکسی بنزامین در شرایط پیشرفته زیر نظر داروساز متخصص دارو درمانی می تواند کمک کننده باشد.

✋پیشگیری

از استعمال دخانیات پرهیز کنید. تنباکو باعث شعله‌ور شدن این اخلال می‌گردد. این بیماری در بین افراد غیرسیگاری نادر است.

اقدام برای درمان طبی بیماری‌های ذکرشده به‌عنوان علت بیماری

از تماس با دود سیگار افراد دیگر نیز اجتناب کنید.

?پیش آگهی بیماری

بیشتر افراد خود را به‌خوبی با این بیماری وفق داده و در صورت عدم بروز عوارض، طول عمر طبیعی خواهند داشت.

حدوداً در نیمی از بیماران، بیماری پس از چند سال بهبود یافته یا به‌کلی برطرف می‌شود.

پدیده رینو در صورت قابل علاج بودن علت زمینه‌ای آن، علاج‌پذیر است.

عوارض احتمالی

ضعف و کرختی دائمی انگشتان دست و پا

قانقاریا و قطع انگشتان (تنها در موارد خیلی شدید بیماری)

پدیده رینود ممکن است به‌سمت بیماری رینود پیشرفت نماید.

⚠️درمان

اصول کلی

بررسی‌های تشخیصی ممکن است شامل آزمایش‌های خون، رادیوگرافی دست‌ها و پاها، آزمون مواجهه با سرما (قرار دادن دستها در آب با دمای ۱۵–۱۰ درجه سانتیگراد)

ترک استعمال دخانیات. با این کار علایم بهبود می‌یابند.

خودداری از تماس با سرما به هر شکل، استفاده از دستکش هنگام کار در فضای باز یا هنگام کار با اجسام سرد

استفاده از کفش‌های مناسب و جوراب‌های پشمی

دوری از موقعیت‌های استرس‌زا

در صورت نقل مکان به یک نقطه آب و هوایی گرم برای زندگی

تمرین‌های بازخورد زیستی جهت یادگیری طرز بالا بردن درجه حرارت پوست ممکن است کمک‌کننده باشد.

جراحی بر روی اعصاب سمپاتیک عضو درگیر در موارد شدید بیماری

?داروها

داروهای گشادکننده عروق به‌منظور بازکردن شریان‌های کوچک و بهبود خونرسانی آنها مانند تولازولین، دیلتیازم و فنوکسی بنزامین

داروهای آرامبخش به‌منظور کاهش استرس

فعالیت در زمان ابتلا به این بیماری: محدودیتی وجود ندارد، مگر در ارتباط با پرهیز از سرما. در هنگام شرکت در ورزشهای فعال از سرد شدن بدن جلوگیری کنیددکتر ابراهیم ساتلیخ محمدی گنبدکاووس

 ابداع جورابی برای دیابتی ها

یک شرکت آمریکایی، جورابی ابداع کرده که می‌تواند دمای پای افراد مبتلا به دیابت را اندازه بگیرد و آنها را در مورد گسترش زخم‌هایشان آگاه کند. بسیاری از بیماران مبتلا به دیابت، از زخم‌های پا که کنار آمدن با آنها دشوار است، رنج می‌برند. در این رابطه، بهترین کار، اقدام فوری برای جلوگیری از گسترش زخم‌ها و درمان به موقع آنهاست.

These socks with sirens may provide a solution to this problem because they are able to measure the temperature of the foot and can alert the patient in the event of an unusual spread of the wound.

The socks are equipped with temperature sensors that are connected via Bluetooth to an application installed on the patient's mobile phone.

Socks also have a "hub" for transmitting information directly to doctors to be used to treat patients who do not want to use a smartphone.

Each package of this product includes five socks in different sizes. The San Francisco-based soccer maker is waiting for users to sign up and announces that it will launch new products every six months.